Wednesday, January 29, 2014

ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ ဒုခ်ီးရားတန္းအေနာက္ရြာတြင္ ေနရာကြက္၍ မီးေလာင္မႈျဖစ္စဥ္မွာ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ မီး႐ႈိ႕ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ေဆးေတြ႕ရွိ

Thursday, January 30, 2014

ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ ဒုခ်ီးရားတန္းအေနာက္ရြာတြင္ ေနရာကြက္၍ မီးေလာင္မႈျဖစ္စဥ္မွာ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ မီး႐ႈိ႕ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ေဆးေတြ႕ရွိ၊ ေနအိမ္ ၁၆ လံုး မီးေလာင္ကြၽမ္းခဲ့ၿပီး မိမိေနအိမ္ကို မီး႐ႈိ႕ထြက္ေျပးသူ ဘဂၤါလီတစ္ဦးအား အမႈဖြင့္ အေရးယူထားကာ တရားခံႏွင့္ရြာသားမ်ား ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနၾက

ဒုခ်ီးရားတန္း အေနာက္ရြာတြင္ ေနရာကြက္ၿပီး မီးေလာင္မႈျဖစ္စဥ္မွာ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ကာ မီး႐ႈိ႕ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ေဆးေတြ႕ရွိရကာ ေနအိမ္ ၁၆ လံုး မီးေလာင္ကြၽမ္းခဲ့ၿပီး ကာလတန္ဖိုး ၁၅ သိန္းခန္႔ ဆံုး႐ံႈးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ထို႔ျပင္ မိမိေနအိမ္ကို မီး႐ႈိ႕ထြက္ေျပးသူ ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးတစ္ဦးအား အမႈဖြင့္အေရးယူထားၿပီး တရားခံႏွင့္ရြာသားမ်ား ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

ျဖစ္စဥ္မွာ ဇန္န၀ါရီ ၂၈ ရက္ညေန ၈ နာရီ ၄၅ မိနစ္က ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ ဒုခ်ီးရားတန္းေက်းရြာအုပ္စု၊ ဒုခ်ီးရားတန္း အေနာက္ရြာတြင္ မီးေလာင္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း၊ ေမာင္ေတာမီးသတ္စခန္းမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ား မီးသတ္ယာဥ္တစ္စီး၊ အေပါ့စား မီးသတ္စက္ႏွစ္လံုး၊ လံုျခံဳေရး တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားျဖင့္ သြားေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ည ၈ နာရီ မိနစ္ ၅၀ တြင္ ေနအိမ္ပိုင္ရွင္ ဦးအဘူေဆြေယာ (ဘ) ကာဆိမ္း အသက္ ၅၀ ႏွစ္မွ ၎ေနအိမ္ျဖစ္သည့္ ၂၅-၃၀-၁၂- ေပ (ေျမစိုက္ဓနိမိုး၊ ၀ါးထရံကာ) အား မီး႐ႈိ႕ထြက္ေျပးခဲ့ေၾကာင္း၊ ပတ္၀န္းက်င္မွ ေျမစိုက္တဲ ၁၅ လံုးသို႔ ကူးစက္ေလာင္ကြၽမ္းခဲ့ၿပီး ဆံုး႐ႈံးမႈတန္ဖိုး ၁၅ သိန္းခန္႔ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ည ၁၀ နာရီ မိနစ္ ၄၀ တြင္ မီးထိန္းႏိုင္ၿပီး ဇန္န၀ါရီ ၂၉ ရက္ ၀၀ နာရီ မိနစ္ ၃၀ တြင္ မီးၿငိမ္းသြားခဲ့ေၾကာင္း ၿမိဳ႕နယ္မီးသတ္စခန္းမွ သတင္းရရွိသည္။

အဆိုပါ မီးေလာင္ကြၽမ္းမႈေၾကာင့္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိမႈ မရွိေၾကာင္းႏွင့္ အေသအေပ်ာက္ မရွိေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ ၎ႏွင့္ပတ္သက္၍ ၿမိဳ႕နယ္မီးသတ္စခန္းတာ၀န္ခံဒုမီးသတ္ဦးစီးမွဴး ဦးျမတ္ႏိုင္က “ကြၽန္ေတာ္ ဒုခ်ီရားတန္း အေနာက္ရြာမွာ မီးေလာင္မႈသတင္းကို ခ႐ိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကေျပာေတာ့ ၉ နာရီ ၁၈ မိနစ္မွာ စထြက္တယ္။ ရြာကိုေရာက္ေတာ့ ရြာအတြင္းပိုင္းမွာ ေနရာကြဲၿပီး မီးေလာင္တာကို စစ္ေဆးေတြ႕ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေနအိမ္ႏွစ္လံုးကို ကူးစက္မေလာင္ကြၽမ္းေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ခဲ့တယ္။ က်န္ခ့ဲတဲ့အိမ္မွာလည္း မီးကူးစက္ေလာင္ေအာင္ ေကာက္႐ိုးေခြကို ေခါင္မိုးေပၚနဲ႔ သြယ္ထားတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒါဟာတမင္ရည္ရြယ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္တာျဖစ္တယ္။ ေနအိမ္ ၁၆ လံုး မီးေလာင္ခဲ့ၿပီး ရြာသားေတြ တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ရဘူး။ အားလံုး ထြက္ေျပးေနၾကတယ္” ဟု ေျပာၾကားသည္။

ယခု မီးေလာင္ကြၽမ္းသည့္ေက်းရြာမွာ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ႏွင့္ ခုနစ္မိုင္ေ၀းကြာၿပီး ဘဂၤါလီေက်းရြာမ်ားကို ျဖတ္သန္းကာ ကုန္းလမ္းၾကမ္းသြားေရာက္ရေၾကာင္းႏွင့္ အနီးတြင္ ဘဂၤါလီေက်းရြာမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း ေျမျပင္အေနအထားအရ သိရသည္။ လက္ရွိအေနအထားတြင္ မိမိအိမ္ကို မီး႐ႈိ႕ၿပီး ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနသူ ဦးအဘူေဆြေယာအား (ပ) ၁၉/၂၀၁၄/၄၃၆ ျဖင့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ ရဲစခန္းတြင္ အမႈဖြင့္အေရးယူထားၿပီး တရားခံမွာ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

“ဘယ္သူက လာ႐ႈိ႕တယ္ဆိုတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျပာလို႔မရေသးဘူး။ ဒါကေတာ့ မေတာ္တဆေလာင္တဲ့မီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေဒသခံရြာသားေတြ ထြက္ေျပးတယ္ဆိုတာကလည္း မီး႐ႈိ႕လာသူေတြက ေဘာင္းဘီတိုေတြနဲ႔လို႔ ျမင္တယ္လို႔ေျပာတယ္။ မီး႐ႈိ႕ေတာ့ ေၾကာက္ၿပီးထြက္ေျပးတာလို႔ ေျပာတယ္။ အခုရြာမွာျပန္ေနဖို႔ လာၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမီး႐ႈိ႕မႈနဲ႔ ဖမ္းဆီးတာေတာ့ တစ္ေယာက္မွ မရွိေသးဘူး” ဟု လံုျခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ေဒသခံမ်ားကို သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုေနသည့္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေအာင္မ်ိဳးမင္းက ေျပာၾကားသည္။ အဆိုပါ မီးေလာင္ၿပီး ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနၾကသည့္ ဘဂၤါလီ အမ်ဳိးသားမ်ားမွာ ဖမ္းဆီးမႈမရွိလွ်င္ ျပန္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကၿပီး လက္ရွိတြင္ တိမ္းေရွာင္ေနၾကဆဲျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုပါ ေက်းရြာသားတစ္ဦးက သက္ဆိုင္ရာမွ ေမးျမန္းသည့္အခါ ျပန္လည္ေျဖၾကားသည္။

“ဒီရြာမီးေလာင္တာဟာ ႐ႈိ႕မီးေၾကာင့္ျဖစ္တာပါ။ မီးေလာင္တဲ့အခါမွာ ေနရာသံုးခုမွာ ခြဲၿပီးေလာင္ေနတာကို စစ္ေဆးေတြ႕ရတယ္။ အခုထိေတာ့ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူကို ဖမ္းဆီးတာ မရွိေသးဘူး။ အခုက စံုစမ္းေမးျမန္း ေဆာင္ရြက္ေနတယ္” ဟု ခ႐ိုင္ရဲတပ္ဖြဲ႕မွဴး ဒုရဲမွဴးႀကီးေရႊသန္းက ေျပာၾကားသည္။

“ဒီမီးေလာင္ကြၽမ္းတာက ႐ိႈ႕မီးလို႔ ယူဆလို႔ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေလာင္စာေတြကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ စုပံုထားတာတို႔ ေခါင္မိုးေပၚမွာ ေကာက္႐ိုးလံုးႀကီးေတြကို ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ၿပီးေတာ့ ျပင္ဆင္ထားတာ ေတြ႕ရတဲ့အခါက်ေတာ့ ႐ႈိ႕မီးလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒီရြာက နဂိုကတည္းက ဘာမွျဖစ္တဲ့ရြာ မဟုတ္ဘူး။ လူေနတယ္။ ဒါဟာ ႐ႈိ႕မီးလို႔ ယူဆရတာက ႀကိဳတင္စီစဥ္ၿပီး တစ္ၿပိဳင္တည္း ေဆာင္ရြက္တာျဖစ္တယ္။ အခုအေရးယူတာေတာ့ မရွိေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့ အမႈဖြင့္ထားတယ္။ ဆက္လက္စံုစမ္း ေဖာ္ထုတ္ရမွာျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕ေတြ လာမယ့္အခ်ိန္မွာ ဒီလိုမ်ဳိးျဖစ္တာဟာ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕အျမင္မွာ ဆန္႔က်င္ဘက္အျမင္ေတြျဖစ္ေအာင္ ၾကံစည္တဲ့လုပ္ရပ္လို႔ ေျပာလို႔ရတာေပါ့။ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ မရွိဘူးဆိုတာလည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားကို အမ်ားႀကီး အခက္အခဲ ျဖစ္ေစတာေပါ့။ လံုျခံဳေရးအဖြဲ႕ေတြက အခ်ိန္နဲ႔အမွ် ေက်းရြာတိုင္းကို အျမဲမျပတ္ လံုျခံဳေအးခ်မ္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနရတဲ့ ပံုမွန္ထက္ကို ေဆာင္ရြက္ေနရေတာ့ သြားလာလႈပ္ရွားမႈေတြကလည္း ႀကိဳတင္ၾကံစည္မႈလို႔ မသိတဲ့အခါက်ေတာ့ အေလးဂ႐ုျပဳ ေဆာင္ရြက္ေနရတာေပါ့။ သတင္းမီဒီယာတခ်ဳိ႕မွာ ေဖာ္ျပေနတာက တိုင္းရင္းသားေတြ လာလုပ္တာဆိုတာကေတာ့ ေျမျပင္အေနအထားမွာ ဘယ္ရြာေတြက လူမ်ားစုလည္းဆိုတာကို ကိုယ္တိုင္လာၾကည့္လို႔သာ ေျပာလုိပါတယ္” ဟု ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးၾကည္စန္းက ေျပာၾကားသည္။ လက္ရွိမီးေလာင္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ေက်းရြာတြင္ မည္သူတစ္ေယာက္မွ မက်န္ေတာ့ဘဲ စားနပ္ရိကၡာမ်ားပါမက်န္ ယူေဆာင္ကာ အနီးအနား ေက်းရြာမ်ားသို႔ တိမ္းေရွာင္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး ခ႐ိုင္/ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕မ်ား၊ လံုျခံဳေရးအဖြဲ႕မ်ားက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္အတူ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆံုကာ မိမိတို႔ေက်းရြာသို႔ ျပန္လာၾကဖို႔ စည္း႐ံုးေျပာဆိုေနေၾကာင္းႏွင့္ မီးေလာင္မႈျဖစ္ၿပီး ေတြ႕ရွိရသည့္ ဘဂၤါလီ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးအား ေခၚယူစစ္ေဆးၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ၎တို႔ေဆြမ်ိဳးမ်ားထံ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္လိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ဒုခ်ီးရားတန္းတြင္ ဘဂၤါလီမြတ္စလင္ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ား အသတ္ခံရၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့သည္ဟု ႏုိင္ငံတကာ သတင္းမီဒီယာမ်ား၌ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးေနာက္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕က ျမန္မာအစိုးရအား စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ တိုက္တြန္းေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၎တို႔အေနျဖင့္ အဓိက႐ုဏ္းမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ဖူးသည့္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေနရာေဒသမ်ားတြင္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ဆက္တိုက္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္ဟု ယံုၾကည္ရသည့္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ရရွိေနေၾကာင္း ကုလသမဂၢအဖြဲ႕က ေျပာဆိုသည္။

ကုလသမဂၢက ေျပာဆိုရာတြင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္-ျမန္မာနယ္စပ္ရြာတစ္ရြာတြင္ ဇန္န၀ါရီ ၉ ရက္က ရခိုင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ဘဂၤါလီအမ်ဳိးသားရွစ္ဦး ေသဆံုးခဲ့ရသည္ဆိုသည့္ သတင္းမ်ား ရရွိခဲ့ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။

အဆိုပါတိုက္ခိုက္မႈအၿပီး ေလးရက္အၾကာတြင္ အဆိုပါရြာတြင္ပင္ ရဲတပ္ဖြဲ႕တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦး ဘဂၤါလီမ်ား၏ ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ ခံခဲ့ရသည္ဟု သိရသည္။

ထိုအျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ ေဒသခံရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားက ဘဂၤါလီလူမ်ဳိး ၄၀ ခန္႔အား ညေနပိုင္းတြင္ သတ္ျဖတ္ခဲ့သည္ဟု ေၾကညာခ်က္တြင္ ထည့္သြင္းေျပာဆိုထားၿပီး ကုလသမဂၢအေနျဖင့္ ရရွိလာသည့္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို ျမန္မာအစိုးရထံသို႔ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ခဲ့သည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ေအပီသတင္းဌာနႏွင့္ ကုလသမဂၢ၏ တိုက္တြန္းခ်က္အၿပီးတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္မွ သမၼတေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးရဲထြဋ္က ကုလသမဂၢ၏ ေၾကညာခ်က္သည္ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းၿပီး အေၾကာင္းအက်ဳိး မခိုင္လံုေသာ သတင္းရင္းျမစ္မ်ားအေပၚ အေျခခံထားသည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။

“ကုလသမဂၢရဲ႕ အခုလိုလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ မယံုၾကည္မႈေတြ ပိုမိုျဖစ္ပြားလာႏုိင္ၿပီး ေဒသခံေတြအေနနဲ႔ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕အစည္းေတြေပၚမွာ အယံုအၾကည္ နည္းပါးလာႏုိင္ပါတယ္” ဟု ဦးရဲထြဋ္က ေအအက္ဖ္ပီ သတင္းဌာနသို႔ ေျပာၾကားသည္။

ယင္းေနာက္ ကုလသမဂၢဦးေဆာင္သည့္ ေလ့လာေရးအဖြဲ႔မ်ားအား ျပႆနာျဖစ္ပြားခဲ့ရာ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ အဆိုပါေက်းရြာသို႔ သြားေရာက္ေလ့လာခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီး ဇန္န၀ါရီ ၂၈ ရက္တြင္လည္း အစိုးရဘက္က သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲျပဳလုပ္ကာ သတင္းအမွားမ်ား အသုံးျပဳ၍ သတင္းထုတ္ျပန္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည့္ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ သတင္းဌာနမ်ားသည္ ရခုိင္ေဒသျပႆနာကို ပုိမုိ႐ႈပ္ေထြးေအာင္ လုပ္ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ဒုခ်ီးရားတန္း အေနာက္ရြာရွိ ေနအိမ္အခ်ဳိ႕၏ အမိုးေပၚတြင္ေတြ႕ရေသာ ေကာက္႐ိုးမ်ားအား ေတြ႕ရစဥ္




Eleven Media Group

Thursday, January 23, 2014

ထိုင္းႏိုင္ငံရွိျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားစိုးရိမ္ပူပန္မႈ

လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားမျငိမ္မသက္ျဖစ္ေနေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားမွာႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ကိစၥအတြက္ ဇေ၀ဇ၀ါႏွင့္ မည္ကဲ့သို႔ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရမည္ကိုမသိရွိပဲျဖစ္ေနၾကသည္။

သက္တမ္းေလးနွစ္ျပည့္ျပီးေသာ္လည္း မည္သို့ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရမည္ကို မသိနားမလည္ၾကျခင္း၊သက္ေသခံအေထာက္အထားမရိွသူေတြကို မည္သို့ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ကို မသိရိွၾကျခင္း၊ အလုပ္သမားမ်ားနွင့္အတူပါလာေသာ သားသမီးမ်ားကို မည္သို့ေဆာင္ရြက္ေပးနိုင္မည္ကိုသိရိွလိုၾကျခင္း စသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ျမန္မာသံရံုး (ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ) မွ မည္သို႔မွ ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားျခင္းမရိွေသာေၾကာင့္ပြဲစားမ်ားကသာ ၄င္းတို့ထင္သလိုေျပာဆိုျပီး ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားအေပၚ လိမ္လည္မႈမ်ားျပဳလုပ္ ေနၾကသည္ကို ၾကားသိရသည္။

အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ အဆင္အေျပႏိုင္ဆံုးနည္းလမ္းကို ေဆာင္ရြက္ေပးနိုင္မည္ ဆိုပါက အလုပ္သမားအမ်ားစုသိရိွနိုင္ေစရန္ ေၾကညာ အသိေပးျပီး မွသာအမွန္တကယ္ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ အလုပ္သမားမ်ားထံမွ သေဘာထား ေထာက္ခံခ်က္မ်ားရယူကာ ေဆာင္ရြက္ ေစလိုၾကေၾကာင္း၊ ျမန္မာအလုပ္သမားမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးမတည္ျငိမ္သည့္အတြက္ ေၾကာင့္ တစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာသံရံုးမွ တိက်ျပတ္သားေသာ ေၾကညာခ်က္မ်ိဳးထြက္ေပၚလာျခင္းမရွိေသး ျခင္းေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း စသည့္အေၾကာင္းေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနၾက ေၾကာင္းသိရသည္။

 ျမန္မာအလုပ္သမားအမ်ားစု၏ အဓိကလိုအပ္ခ်က္မ်ားမွာ တရားဥပေဒႏွင့္အညီ အမႈျပႆနာမ်ား အားေဆာင္ရြက္ေပးရန္၊ တိက်မွန္ကန္ေသာ ေနထိုင္ခြင့္ (passport စသည္) ေဆာင္ရြက္ေပးရန္၊ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ ရရွိပိုင္ဆိုင္ေသာအလုပ္သမားအခြင့္အေရးမ်ားအား တရားဥပေဒႏွင့္အညီ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္တို႔ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။

ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ထုတ္ေပးေရးရံုး အတြင္းတစ္ေနရာ

Wednesday, January 22, 2014

ရဲတပ္ၾကပ္ႀကီး တစ္ဦး ေသနတ္ (၁)လက္၊ ခဲယမ္း အခ်ိဳ႕ႏွင့္ အတူ ေပ်ာက္ဆုံး

ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္၊
ခေရၿမိဳင္ရဲကင္းမွ နယ္ေျမ လုံျခဳံေရး ပူးေပါင္း အဖြဲ႕ လွည့္ကင္း
ေဆာင္ရြက္စဥ္ ဒုခ်ီးရားတန္းရြာတြင္ ဘဂၤလီမ်ားက အုပ္စုဖြဲ႕ အၾကမ္းဖက္
တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ရဲတပ္ၾကပ္ႀကီး တစ္ဦး ေသနတ္ (၁)လက္၊ ခဲယမ္း
အခ်ိဳ႕ႏွင့္ အတူ ေပ်ာက္ဆုံး



ရခိုင္ျပည္နယ္၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္၊ ခေရၿမိဳင္ ရဲကင္းမွ ရဲတပ္ၾကပ္ႀကီး
ေအာင္ေက်ာ္သိန္း ဦးစီး ပူးေပါင္း အဖြဲ႕သည္ နယ္ေျမ လုံျခဳံေရး လွည့္ကင္း
ေဆာင္ရြက္စဥ္ ဒုခ်ီးရားတန္း (အလယ္) ရြာသို႔ အေရာက္ ဘဂၤလီမ်ားအာ
အုပ္စုျဖင့္ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး
သက္ဆိုင္ရာ ဌာနမ်ားကို ဆက္သြယ္ အတည္ျပဳျခင္း မရွိဘဲ AP သတင္းဌာနႏွင့္
ဧရာ၀တီ သတင္းဌာနတို႔က ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္၊ ဒုခ်ီးရားတန္းမွာ ဇန္န၀ါရီလ (၁၄)
ရက္ေန႔တြင္ အၾကမ္းဖက္မႈ တစ္ရပ္ ျဖစ္ပြား ခဲ့သည့္ အတြက္ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္
အမ်ဳိးသမီး မ်ားႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ား အသတ္ခံ ရေၾကာင္း၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္
ေဒသခံ တစ္ဦး၏ အဆိုအရ ေသဆုံးသူ (၄၀)ခန္႔ရွိေၾကာင္း၊ ေသဆုံးသူ အခ်ိဳ႕၏
ဒဏ္ရာမ်ားမွာ ဓါးဒဏ္ရာမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း တဖက္သတ္ စြပ္စြဲ ေဖာ္ျပခဲ့ သျဖင့္
ဇန္န၀ါရီလ (၁၇)ရက္ေန႔တြင္ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ ဒုတိယ ၀န္ႀကီး၊
ပုဂံၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ အာဆီယံ အဖြဲ႕၀င္ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးမ်ား
အစည္းအေ၀းမ်ား သတင္းေထာက္မ်ားအား သတင္းမွားမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း
ရွင္းလင္းခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ယခု ျဖစ္ရပ္သည္ ျပစ္မႈထိုက္ေသာ အၾကမ္းဖက္မႈကို
က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ၿပီး တရားခံမ်ား ဖမ္းဆီး ရမိေရးႏွင့္ တာ၀န္
ထမ္းေဆာင္ရင္း ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာ တပ္ဖြဲ႕၀င္ တစ္ဦးႏွင့္ ႏိုင္ငံပိုင္ လက္နက္
ခဲယမ္းမ်ား ျပန္လည္ ရရွိေရး တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးႏွင့္ ရပ္ရြာ
ေအးခ်မ္းသာယာေရးတို႔ မပ်က္ျပား ေစေရး အတြက္ လုံျခဳံေရး တပ္ဖြဲ႕မ်ားက အရွိန္
အဟုန္ျမွင့္ ေဆာင္ရြက္ လ်က္ရွိေနသကဲ့သို႔ ျပည္သူ လူထု ကလည္း မိမိတို႔
စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သမွ် ေဘာင္အတြင္းမွ ေနၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႕သို႔ ၀ိုင္း၀န္း ကူညီ
ေဆာင္ရြက္ ၾကပါရန္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႕က ေမတၱာ ရပ္ခံ ထားေၾကာင္းႏွင့္
အခ်ိဳ႕ေသာ သတင္းဌာန မ်ားႏွင့္ သံတမန္ အခ်ိဳ႕၏ ေျပာဆို ေ၀ဖန္ ေနမႈ မ်ားမွာ
မဟုတ္ မမွန္ေၾကာင္း ျပန္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာနမွ သိရပါသည္။




MRTV

Monday, January 20, 2014

စိတ္ပူတယ္


၀င္ေရာက္ေလ့လာၾကသူမ်ား အပ်င္းေျပနားေထာင္ရေအာင္လို႔ပါ ေက်းဇူတင္ပါတယ္


ကြန္ပ်ဴတာ သမားမ်ား အတြက္ ကုိယ္ေတြ႕ ခါးနာ ေပ်ာက္ေဆးနည္း

ကြန္ပ်ဴတာ သံုးတာ ၾကာၿပီ ဆိုေတာ့ ခါးနာ ေရာဂါလည္း ျဖစ္လာ တာေပါ့။

ဒီႏွစ္ပိုင္းမွာ ခါးက ပိုနာ လာတယ္။ ေဆးနည္းက နကၡတၱ ေရာင္ျခည္ကေန ရထားတာ ၾကာလွၿပီ။ အမွဳအမွတ္မဲ့ မစမ္းၾကည့္ ျဖစ္ဖူး။ အခုေတာ့ စမ္းမွ ျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး -

အာလူးၾကီး တစ္လံုးကို ခပ္ပါးပါး အလႊာေတြ ရေအာင္ လႊာၿပီး ညအိပ္ယာ ၀င္ေတာ့ နာေနတဲ့ ခါးေပၚမွာ စီၿပီး ကပ္လိုက္တယ္။ အားကစားသမားေတြ သံုးတဲ့ အလပ္စတစ္ ပတ္တီး ပတ္ၿပီး အိပ္လိုက္တယ္။ မနက္က်ေတာ့ ခါးနာ ေနတာ ယူပစ္သလို ေပ်ာက္သြားတယ္။ အံ့ေရာပဲ ...

အာလူးထဲမွာ ပါတဲ့ ဓါတ္သဘာ၀ ေတြက အေရျပား ကေန ခါးနာတဲ့ ေနရာကို ၀င္သြားလို႔ ဒါမွမဟုတ္ ခါးနာ ဆီကေန အာလူးက စုပ္ယူ လိုက္လို ့ ေပ်ာက္သြားတယ္ ထင္တယ္။

ႏြယ္ျမက္ သစ္ပင္ ရိုးရာ ေဆးၿမီးတို ေလးေတြလည္း အထင္ မေသးၾကနဲ ့ဗ်ိဳ ့။

ခ်စ္ၾကည္စြာျဖင့္ -

ဧကံသ (ၿမ၀တီ)


မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရး


ဒီအေၾကာင္းကို ေရးဖို႔ စိတ္ထဲမွာ ရွိေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေရးမယ္လုပ္လိုက္၊ မေရးေတာ့ဘူးျဖစ္လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသြားခဲ့တယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခုကို ခ်ေရးေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေရွ႕မၾကည့္၊ ေနာက္မၾကည့္၊ ေရးပစ္လိုက္တာပဲ။ မေရးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြထဲမွာ တစ္ခုကေတာ့ ေနာင္ေတာ္ႀကီးအခ်ိဳ႕ရဲ႕ မွတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္လည္း ပါသလို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဂဃနဏ မသိေသးတာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။ ေနာင္ေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက ေျပာတယ္။ “မေအာင္ျမင္ေသးခင္မွာ ရန္သူမမ်ားေစနဲ႔”တဲ့။ သူဆိုရင္ “သူတစ္ပါး စိတ္အေႏွာက္ အယွက္ျဖစ္မွာ၊ အခ်ိဳ႕သူေတြ ဝမ္းသာမွာျဖစ္ေပမဲ့ အခ်ိဳ႕သူေတြ ၿငိဳျငင္မယ့္စာမ်ိဳးကို မေရးေသးဘူး။ ေအာင္ျမင္တဲ့တစ္ခ်ိန္က်မွ ေျပာမယ္”လို႔ ေတးထားတာတဲ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုေတာ့ ေရးျဖစ္ သြားခဲ့ျပန္ၿပီ။


မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒဆိုၿပီး ဆရာေတာ္ဦးေဆကိႏၵေက်ာင္း၊ သံဃာ့ညီလာခံကေန စတင္ၾကားခဲ့ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေျပာျဖစ္ၾကေတာ့ “ကိုယ့္ဘာသာ၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ လုပ္တာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္၊ လုပ္ငန္းစဥ္(procedure)ကေတာ့ မွားေနတယ္၊ ဘုန္းႀကီးေတြဆီကေန မထြက္ဘဲ အမ်ိဳးသမီးအသင္းအဖဲြ႕ေတြကေန ဒီကိစၥအရင္ ထြက္လာရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ”စသျဖင့္ တစ္ဦးက ေဝဖန္တယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္ဆင့္ မွားခဲ့တယ္။ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ အသံေတြ မ်ိဳးစံု ထြက္လာခဲ့တယ္။ ေဒၚဇင္မာေအာင္ စတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကေရာ၊ အျခားအမ်ိဳးသမီး အဖြဲ႕အစည္းေတြကပါ ေဝဖန္လာၾကတယ္။ ေဝဖန္တာ႐ိုး႐ိုးဆိုရင္၊ အခ်က္အလက္နဲ႔ ေသခ်ာေဝဖန္ေထာက္ျပရင္ ကိစၥမရွိဘူး၊ အခုဟာက ဘုန္းႀကီးေတြ ဘာမွ နားမလည္ဘဲ လူကိစၥေတြကို မဆီမဆိုင္ လာလုပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးထိ ေဝဖန္ေျပာဆိုလာၾကတယ္။ ဒီၾကားထဲ အမ်ားေလးစားရတဲ့ ေဒၚဇီးကြက္လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကလည္း အက်ိဳးအေၾကာင္းကို ေသခ်ာမေလ့လာဘဲ၊ ဆရာေတာ္မ်ားရဲ႕ေစတနာနဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ထည့္သြင္းမစဥ္းစားဘဲနဲ႔ ျပစ္တင္ေျပာဆိုလာျပန္ေတာ့ ဇာတ္ရွိန္က ပိုျမင့္သြားခဲ့တယ္။


ဇာတ္ရွိန္ျမင့္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေလးစားရတဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကပါ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႔ကိုင္ၿပီး ေျပာဆိုလာတယ္။ အဲဒီမွာ အသံေတြက ဆူညံလာေတာ့တယ္။ သံဃာေတြနဲ႔အမ်ိဳးဘာသာအေရး အေလးထားတဲ့သူေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာက္ျပလာတဲ့အခါ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုးကြယ္မႈက ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေလေတာ့ တိုက္ပဲြက ျပင္းထန္သြားေတာ့တယ္။ အေၾကာင္းအရာနဲ႔အႏွစ္သာရအေပၚျငင္းခံုေဆြးေႏြးျခင္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ပုဂၢိဳလ္ေရးအားၿပိဳင္မႈ၊ အဖြဲ႕အစည္းအားၿပိဳင္မႈအေျခအေနေတြထိ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ရခိုင္ဘဂၤါလီအေရးနဲ႔အစၥလာမ္ဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ျပတ္သားမႈ မရွိဘူးဆိုတဲ့ ေဝဖန္သံေတြလည္း ထြက္လာခဲ့တယ္။


ပိုဆိုးတာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတာကနည္းနည္းရယ္၊ သူ႕ေနာက္က သံေယာင္လိုက္ သူေတြက ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္းေတြပါ ေျပာလာၾကတယ္။ နီးစပ္ရာလည္း ေျပာဆိုေဝဖန္ၾက၊ စာနယ္ဇင္းေတြကလည္း ေဝဖန္ေရးသားၾက၊ အခမ္းအနားေတြကေနလည္း ေျပာၾကတဲ့အထိ ျဖစ္လာတယ္။ အခမ္းအနားတစ္ခုမွာ ေတာ္ဝင္ႏွင္းဆီဦးစိုးညြန္႔ကဆိုရင္ “ေခြးက ေခြးအလုပ္လုပ္၊ ႏြားက ႏြားအလုပ္လုပ္၊ လူက လူအလုပ္လုပ္၊ ကိုယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ရင္ ဘာျဖစ္သြားမလဲ”စသျဖင့္ ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္းကို ေစာ္ကားေျပာဆိုရဲတဲ့အထိ ျဖစ္လာတယ္။ ဒီေလာက္ထိ သံဃာေတာ္ေတြ၊ ဆရာေတာ္ေတြကိုေတာင္ ပစ္မွားတဲ့စကားေတြ ေျပာတာကို ေအာက္က လူ႕အခြင့္အေရးသမား ဆိုသူေတြက လက္ခုပ္တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔ သေဘာကို က်လို႔။ ဘုရား … ဘုရား …။ ဘုရား တမိပါရဲ႕။


ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ကလည္း “လူ႕အခြင့္အေရး”ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ “ႏိုင္ငံတကာ” ဆိုတဲ့ စကားလံုးႏွစ္လံုးကို တြင္တြင္သံုးၿပီး ခုခံကာကြယ္တယ္။ တစ္ဖက္က ေဝဖန္သူေတြကလည္း စာရြက္ထဲက လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႔ ကမၻာမွာက်င့္သံုးေနတဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးကို ႏိႈင္းယွဥ္ေထာက္ျပၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္ေဝဖန္ျပတယ္။ “လူ႕အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္းအတိုင္း ႏိုင္ငံတကာက လက္ခံက်င့္သံုးၾကပါသလား၊ ႏိုင္ငံတကာဆိုတာ ဘယ္ႏိုင္ငံေတြကို ေျပာတာလဲ” လို႔လည္း ေမးခြန္းထုတ္ၾကတယ္။


ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ စာေရးသူ မ်က္စိလည္ခဲ့ပါတယ္။ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႔ မညီဘူးလို႔ ေလးစားရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္က ေျပာလိုက္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ပို႐ႈပ္ေထြးသြားရတယ္။ “ဆရာေတာ္ေတြက ဘယ္သူ႕အခြင့္အေရးကို ပိတ္ပင္ေနလို႔လဲ၊ ဘယ္သူ႕ကို အၾကမ္းဖက္ ေစာ္ကားေနလို႔လဲ”။ ေမးခြန္းေတြက တစ္သီတစ္တန္းႀကီး ထြက္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ အေမရိကန္၊ ေနာ္ေဝ၊ ဘရာဇီး၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ မေလးရွား၊ စကၤာပူ စတဲ့ ႏိုင္ငံေတြက အေျခခံဥပေဒေတြကို ေလ့လာၾကည့္မိတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြကို လက္လွမ္း မီသေလာက္ ေလ့လာၾကည့္တယ္။


အဲဒီလို ေလ့လာလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ႐ႈပ္ေထြးေနတာေတြ ရွင္းလင္းသြားခဲ့တယ္။ ဥပမာေလးနဲ႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ေဒသတစ္ခုမွာ ရြာ(၄)ရြာ ရွိတယ္။ အဲဒီထဲက ရြာ(၃)ရြာကေတာ့ သူတို႔ရပ္ရြာတည္ၿငိမ္ေရး၊ တည္တံ့ေရးအတြက္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒသေတြ ခ်မွတ္ထားၾကတယ္။ ရြာ(၁)ရြာမွာေတာ့ အဲဒီစည္းမ်ဥ္းဥပေဒသမ်ိဳး မရွိဘူး။ ဒီလိုပဲ ႏွစ္ေပါင္းၾကာလာတဲ့အခါမွာ စည္းမ်ဥ္းမရွိတဲ့ရြာဟာ အသိအျမင္ေတြ ပြင့္လာၿပီး နစ္နာမႈေတြ မ်ားလာတာေတြ႕ေတာ့ အျခားရြာ(၃)ရြာလို စည္းမ်ဥ္းဥပေဒရွိခ်င္လာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အျခားရြာေတြလိုပဲ စည္းမ်ဥ္းေရးဆဲြဖို႔ အႀကံျပဳလာၾကတယ္။ ဒါကို အျခားရြာ(၃)ရြာက အခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြက “ဒီစည္းမ်ဥ္းမရွိေသးတဲ့ရြာသာ သူတို႔လို စည္းမ်ဥ္းဥပေဒရွိလာရင္ ……”လို႔ သူတို႔နစ္နာႏိုင္တာကို ေတြးမိၿပီး စည္းမ်ဥ္းဥပေဒေပၚေပါက္မလာေရး အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ေဆာင္ၾကတယ္။ ဒီဥပမာကို ၾကည့္မယ္။ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒမရွိေသးတဲ့ ရြာမွာ အျပစ္ရွိပါသလား။ သူတို႔ရြာေတြမွာေတာ့ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒ ထားရွိၿပီး အျခားသူေတြ လုပ္လာေတာ့ “မတရားဘူး၊ မမွ်တဘူး”လို႔ ေျပာတာ လက္ခံႏိုင္စရာ ျဖစ္ပါသလား။ လူ႕အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္တယ္လို႔ စြပ္စြဲလို႔ ရႏိုင္ပါသလား။


မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကို အေကာင္အထည္ေပၚေစခ်င္တဲ့ ဆရာေတာ္မ်ားမွာလည္း ဥပေဒမရွိလို႔ ထိခိုက္နစ္နာရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ေျမာက္ျမားစြာ ရွိေနပါတယ္။ ဒီလို ထိခိုက္နစ္နာမႈေတြ ေနာင္မျဖစ္ရေလေအာင္ဆိုတဲ့ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာကို ကာကြယ္တဲ့ဥပေဒ ျပ႒ာန္းေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္တစ္ဦးဟာ အျခားဘာသာနဲ႔ တရားဝင္လက္ထပ္လို႔ မရႏိုင္ဘူး။ မြတ္စလင္ကလည္း မြတ္စလင္ျဖစ္မွ လက္ထပ္ႏိုင္တယ္။ ခရစ္ယာန္ကလည္း ခရစ္ယာန္ထံုးတမ္းစဥ္လာနဲ႔ပဲ လက္ထပ္ႏိုင္တယ္။ ဒီဘာသာႀကီးသံုးခုရဲ႕ ဥပေဒေတြဟာ လူ႕အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္း အပိုဒ္(၁၆)က အရြယ္ေရာက္တဲ့သူတိုင္း ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႔သတ္ျခင္းမရွိဘဲ လြတ္လပ္စြာ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ခြင့္ရွိသည္ …. ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ေဖာက္ဖ်က္လြန္က်ဴးထားၾကတယ္။ အဲဒီဥပေဒေတြကိုေတာ့ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႔မညီဘူး၊ ဘာညာ မေျပာဘဲ ဆရာေတာ္ေတြက ဗုဒၶဘာသာမွာလည္း အဲဒီလို ဥပေဒရွိဖို႔သင့္တယ္ဆိုေတာ့ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ေတြ၊ အၾကမ္းဖက္အားေပးေတြလို႔ လူ႕အခြင့္အေရးသမားေတြက စြပ္စဲြေနၾကပါေရာလား။ ဆရာေတာ္ေတြနဲ႔အမ်ိဳးဘာသာကိုတန္ဖိုးထားတဲ့သူေတြကလည္း အျခားဘာသာေတြ အဲဒီလို ဥပေဒရွိသလို ကိုယ့္ဘာသာမွာလည္း ရွိေစခ်င္႐ံုသက္သက္ပါ။ ဘာအၾကမ္းဖက္မႈ၊ ဘာလူမ်ိဳးေရးျပႆနာေတြကိုမွ ဖန္တီးေနတာ မဟုတ္ဘူး။

ဆရာေတာ္ေတြနဲ႔အမ်ိဳးဘာသာကို တန္ဖိုးထားတဲ့သူေတြ လုပ္ေနတာ “လူ႕အခြင့္အေရး”နဲ႔ မညီဘူးလား။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီလို ျပ႒ာန္းထားတဲ့ အျခားဘာသာေတြရဲ႕ ဥပေဒေတြကေရာ ညီေနပါသလားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ဖို႔ မသင့္ဘူးလား။ ဆရာေတာ္ေဒါက္တာဓမၼပိယ မိန္႔ၾကားတဲ့ “အျခားဘာသာေတြရဲ႕ ရွိၿပီးသား ဥပေဒေတြ ပယ္ဖ်က္ေပးမလား၊ ကိုယ့္ဗုဒၶဘာသာအတြက္ ထပ္မံျပ႒ာန္းေပးမလား၊ ဒီေမးခြန္းႏွစ္ခုအနက္ တစ္ခုခုကို လုပ္ရမွာပဲ။ ဒါ မညီမွ်ဘူး၊ မမွ်တဘူး ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ လူ႕အခြင့္အေရး ႐ႈေထာင့္ကပဲ ၾကည့္စမ္းပါ။ လူ႕အခြင့္အေရးဆိုတာ တရားမွ်တမႈ၊ ညီမွ်မႈကို အေလးထားရမယ္”ဆိုတဲ့ စကားက မွတ္သားသင့္ပါတယ္။

စာေရးသူလည္း လူ႕အခြင့္အေရး ေၾကျငာစာတမ္းပါ အခ်က္အလက္ေတြကို သေဘာက်ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို သေဘာက်စရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ဘယ္ႏိုင္ငံေတြက တစ္ထပ္တည္းက်ေအာင္ အသံုးျပဳပါသလဲ။ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ တစ္ထပ္တည္းက်ေအာင္ အသံုးျပဳလို႔ မရပါဘူး။ လူ႕အခြင့္အေရးကို လူၾကားေကာင္းေအာင္ ေအာ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးေတြကိုယ္တိုင္ ေရွ႕တစ္မ်ိဳး၊ ကြယ္ရာတစ္မ်ိဳး၊ ေပၚေပၚတင္တင္တစ္မ်ိဳး၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္နည္းနဲ႔တစ္သြယ္ ခ်ိဳးေဖာက္ေနၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၊ မိမိတို႔လူမ်ိဳး အက်ိဳးစီးပြားကို ထိခိုက္လာၿပီဆိုရင္ လူ႕အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ ႏႈန္းစံကို လက္ကိုင္ျပဳၾကေသးပါရဲ႕လား။ တကယ့္ေတာ့ ေျပာမယ့္သာေျပာရတာ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြား မထိခိုက္ဘဲနဲ႔ကို ခ်ိဳးေဖာက္ေနၾကတာပါ။ လူ႕အခြင့္အေရးဆိုတာကို ခ်ိဳးေဖာက္ခ်င္တိုင္း ခ်ိဳးေဖာက္ရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီစံတစ္ခုတည္းနဲ႔ မွတ္ေက်ာက္တင္ၿပီး အလုပ္လုပ္လို႔ မရဘူးဆိုတာနဲ႔ကိစၥရပ္တိုင္းမွာ “လူ႕အခြင့္အေရး”ဆိုတာကို ေအာ္လို႔ မရဘူးဆိုတာ ေျပာခ်င္တာ။

အျခားႏိုင္ငံေတြက အေျခခံဥပေဒေတြ ေလ့လာၾကည့္တယ္။ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံဆိုရင္ ခရစ္ယာန္လူဦးေရ ၇၇% ရာခိုင္ႏႈန္း။ ဒါေပမဲ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာျပ႒ာန္းၿပီးခရစ္ယာန္ဘာသာ အသားေပးတဲ့ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆဲြထားတယ္။ အဲဒီနားက ဒိန္းမတ္စတဲ့ႏိုင္ငံေတြလည္းထူးမျခားနားပဲ။

မေလးရွားႏိုင္ငံဆိုရင္ မြတ္စလင္လူဦးေရ ၆၁% ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ မြတ္စလင္ အသားေပးတဲ့ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲထားတယ္။ အစၥလာမ္ဘာသာကို ကာကြယ္ေပးတဲ့ ပုဒ္မေတြ အမ်ားႀကီး ထည့္သြင္းထားတယ္။ ဘယ္ေဒသ၊ ဘယ္ေဒသေတြမွာ အစၥလာမ္မွလဲြၿပီး အျခားဘာသာေတြ ျပန္႔ပြားေရး မလုပ္ဖို႔ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြလည္း ထည့္သြင္းထားတယ္။ အစၥလာမ္ကို ဦးစားေပးထားတာကို နမူနာတစ္ခု ေျပာရင္ Article 12 မွာ “…………………… it is lawful for Federation or a State to establish or maintain or assist in establishing or maintaining Islamic Institutions or provide or assist in providing institutions in the religion of Islam and incur such expenditure as may be necessary for the purpose”လို႔ ပါရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး Article 11 မွာ “…………….., Federation Law may control or restrict the propagation of any religious doctrine or belief among persons professing the religion of Islam”လို႔ ျပ႒ာန္းထားတယ္။ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုတဲ့အခါမွာလည္း “ …….. we shall at all times protect the religion of Islam and ……”ဆိုတဲ့စကားကို ထည့္သြင္းသစၥာျပဳရတယ္။

ေနာက္ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံဟာ မြတ္စလင္လူဦးေရ ၈၇%ရာခိုင္ႏႈန္းရွိတယ္။ အစၥလာဟ္အသားေပးတဲ့ အေျခခံဥပေဒေရးဆဲြထားတယ္။ အေျခခံဥပေဒ Article 29 မွာ “……. The independence of Indonisia shall be formulated into a constitution of Republic of Indonisia which will be built into a soverign state based on a belief in the One and Only God”လို႔ ထည့္သြင္းထားတယ္။

ေနာက္ ဘရာဇီးႏိုင္ငံမွာ ခရစ္ယာန္လူဦးေရ ၆၄%ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာအသားေပးၿပီး အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆဲြထားတယ္။

ဒါက နမူနာပဲ ျပထားတာပါ။ ေျပာခ်င္တာက ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမဆို ကိုယ့္အမ်ိဳးဘာသာသာသနာကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ဥပေဒေတြ ေရးဆဲြထားတယ္ဆိုတာ သိရလိမ့္မယ္။ ေလးစားရတဲ့ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ တစ္ခါလာလည္း “လူနည္းစုကို ေလးစားရမယ္”။ တစ္ခါလာလည္း “လူနည္းစုကို လူမ်ားစုက အႏိုင္မက်င့္ရဘူး”။ မွန္ပါတယ္။ ေလးစားရမယ္။ အႏိုင္မက်င့္ရဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူနည္းစုကလည္း လူမ်ားစုကို ေလးစားဖို႔ လိုပါတယ္။ လူနည္းစုရဲ႕ဆႏၵကို ဦးစားေပးၿပီး လူမ်ားစုကို ဥေပကၡာျပဳတာက်ေတာ့ေကာ တရားပါ့မလား။ စဥ္းစားဖို႔ လိုပါတယ္။


အထက္မွာ ဆိုခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံေတြ စတဲ့ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေတြက အေျခခံဥပေဒေတြကို ဘယ္လို ေျပာၾကမလဲ။ သူတို႔ေတြဟာ လူနည္းစုေတြရဲ႕ ခံစားမႈကို မေလးစားတ့ဲႏိုင္ငံေတြလား။ လူနည္းစုေတြရဲ႕ ဆႏၵကို မ်က္ကြယ္ျပဳတဲ့ ႏိုင္ငံေတြလား။ အခုျဖစ္ေနတာက ဗုဒၶဘာသာကို ဦးစားေပးရင္ပဲ လူမဟုတ္ေတာ့ သလုိလို။ လူ႕အဆင့္အတန္းမရွိေတာ့သလိုလို။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းပဲ ဆံေနသလိုလို။ ကမၻာ့ေရးရာေတြကို ဘာမွ မသိတဲ့သူေတြလိုလို။ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ၈ဝ% ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ရွိတဲ့ႏိုင္ငံတစ္ခုပါ။ (အထက္မွာဆိုခဲ့သလို) ေနာ္ေဝမွာ ခရစ္ယာန္က ၇၇% ရာခိုင္ႏႈန္းတည္းရယ္ပါ။ မေလးရွားက မြတ္စလင္ ၆၁%ရာခိုင္ႏႈန္းတည္းရယ္ပါ။ ဘရာဇီးက ခရစ္ယာန္ ၆၄%ရာခိုင္ႏႈန္းတည္းရယ္ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔ သူတို႔ေတြ လူနည္းစုရဲ႕ဆႏၵကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး လူမ်ားစုကိုးကြယ္ရာလိုက္ၿပီး အေျခခံဥပေဒေတြ ေရးဆဲြၾကပါသလဲ။ ႏိုင္ငံတကာမွာ အေျခခံဥပေဒေတြ ေရးဆဲြတဲ့အခါ မိမိတို႔ရဲ႕အမ်ိဳးဘာသာကို ပံုစံတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ကာကြယ္ထားတဲ့ အခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ထည့္သြင္းေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ ကိုယ့္အမ်ိဳးဘာသာကို ကာကြယ္တဲ့ဥပေဒမ်ား ဘယ္ေလာက္ထိ ရွိပါသလဲ။ စဥ္းစားၾကဖို႔ပါ။

ဒါေတြကို ေျပာျပရတဲ့အေၾကာင္းက အခု မိမိတို႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားရဲ႕ နစ္နာမႈေတြ၊ အနာဂတ္မွာ စိုးရိမ္ဖြယ္ျဖစ္ေနတဲ့အေနအထားေတြကို ေျမာ္ျမင္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြကို မျပစ္မွားေစခ်င္လို႔ပါ။ အခုဟာက ဆရာေတာ္ေတြက ဘာေျပာေျပာ “ဒီဘုန္းႀကီးေတြ ႀကံဖြတ္ ဘုန္းႀကီးေတြ၊ စစ္တပ္က ေျမွာက္ေပးတိုင္း လိုက္လုပ္ေနတာ၊ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ လို႔ကေတာ့ ဒီဘုန္းႀကီးေတြ တရားခံပဲ”စသျဖင့္ ေစာ္ကားေနၾကတာကို ရပ္ေစခ်င္တယ္။ အခုဟာက ဗုဒၶဘာသာတည္တံ့ျပန္႔ပြားေရးေၾကြးေၾကာ္တာဟာ ဦးသိန္းစိန္ကို ေထာက္ခံၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဆန္႔က်င္တာလို႔ ယူဆေနၾကတယ္။

တစ္ေန႔က အတိုက္အခံပါတီႀကီးရဲ႕ ဦးေဆာင္သူတစ္ဦးကဆိုရင္ “အဲဒီ ၉၆၉ ဘုန္းႀကီးေတြေပါ့။ သူတို႔ေၾကာင့္ အဓိက႐ုဏ္းေတြ ျဖစ္တာ။ ဒါဟာ သူတို႔န႔ဲ လုံးဝဆက္စပ္ေနတယ္”လို႔ ဆိုတယ္။ ေနာက္ၿပီး “ဦးဇင္းစဥ္းစားၾကည့္ေပါ့။ OIC ကို ကန္႔ကြက္ၾကတယ္။ တပည့္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဒါ လံုးဝ မလုပ္သင့္တဲ့ကိစၥပဲ။ သူတို႔က လူသားခ်င္းစာနာၿပီး အကူအညီေပးတဲ့ အဖြဲ႕ပဲ၊ ဘုန္းႀကီးေတြက ေနရင္းထိုင္ရင္း မြတ္စလင္ေတြအေပၚ စိုးရိမ္မႈ လြန္ကဲေနတယ္”လို႔ ဆိုျပန္တယ္။ အေတာ္ပဲ စိုးရိမ္မိပါတယ္။

ဆရာေတာ္ေတြနဲ႔ဗုဒၶဘာသာကို အေလးထားတဲ့ လူေတြမွာ စိုးရိမ္ရတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ နမူနာတစ္ခု ထုတ္ျပခ်င္တယ္။ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မွာ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္က ဘဂၤါလီ ၆ ေသာင္းခန္႔၊ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ၃ သိန္းနီးပါးျဖစ္လာတယ္။ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္က ဘဂၤါလီ ၁ဝဝ ေက်ာ္၊ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ၃ သိန္းနီးပါး ျဖစ္လာတယ္။ ဒါ နမူနာပဲ ရွိေသးတယ္။ ကမၻာ့နမူနာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ျပည္မမွာလည္း လူဦးေရတိုးပြားႏႈန္းက အဆမတန္ တိုးလာေနတယ္။

ဒါေတြ ေျပာလာရင္ ေခါင္းေဆာင္စကားေနာက္ သံေယာင္လိုက္တဲ့ အခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြ ေျပာေလ့ရွိတာက “ဟာ ဒါေတာ့ စစ္အစိုးရေၾကာင့္ ခိုးဝင္လာၾကတာ၊ စစ္အစိုးရရဲ႕အျပစ္ပဲ”လို႔ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရလက္ထပ္မွာ ဝန္ထမ္းေတြ လာဘ္စားမႈေၾကာင့္၊ ၿခံစည္း႐ိုးမလံုလို႔ပါ။ (အျခားအေၾကာင္းတရားေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္)။ ဒါ လူတိုင္းသိေနတာပဲ။ ဘယ္သူမွ မျငင္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ စစ္အစိုးရကို အျပစ္တင္ေနလို႔ေကာ ဒီျပႆနာက ေျပလည္သြားမွာလား။ ေျပလည္မသြားႏိုင္ပါဘူး။ သီေပါဘုရင္ အေျမာ္အျမင္မရွိလို႔ တိုင္းျပည္သူ႕ကၽြန္ဘဝေရာက္ရတာဆိုၿပီး သီေပါဘုရင္ကို အျပစ္တင္ေန႐ံုနဲ႔ သူ႕ကၽြန္ဘဝက လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါ့မလား။ ဒီျပႆနာဟာ ဦးသန္းေရႊကို အျပစ္တင္ေန႐ံုနဲ႔ ဘာမွ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာကို သိေစခ်င္တာပါ။ ဆိုေတာ့ ဒီျပႆနာေတြ မျဖစ္ပြားေအာင္ အထက္မွာဆိုခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံေတြသူတို႔ဘာသာကို ဥပေဒနဲ႔ ကာကြယ္ၾကသလို ကာကြယ္ႏိုင္ၾကဖို႔ ဆရာေတာ္ေတြ ေဆာ္ၾသေနၾကတာပါ။

လူ႕အခြင့္အေရးသမားေတြ ေျပာေျပာေနတဲ့ လူနည္းစုတို႔၊ လူမ်ားစုတို႔၊ လူ႕အခြင့္အေရးတို႔၊ ႏိုင္ငံတကာတို႔ ဆိုတဲ့ စကားေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔အဓိပၸာယ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာအေျခခံဥပေဒေတြဟာ လူမ်ားစုရဲ႕ဆႏၵကို အဓိကထား ေရးဆဲြၾကတာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ဆရာေတာ္ေတြနဲ႔အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို တန္ဖိုးထားသူေတြကလည္း ဗုဒၶဘာသာလူမ်ားစုဆႏၵအတိုင္းခ်ည္း တဖက္သက္ေရးဆဲြေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အမ်ိဳးဘာသာကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္မယ့္ ဥပေဒတစ္ခုမွ်ကိုသာ ေတာင္းဆိုေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အစၥလာမ္ကို ထိရင္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံျဖစ္ျဖစ္ေနတဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးသမားမ်ား သံုးသပ္ႏိုင္ၾကဖို႔ပါ။

ေျပာစရာေတြေတာ့ အမ်ားသား။ ေျပာခ်င္တာေတြကလည္း အမ်ားႀကီး။ စာကလည္း ရွည္သြားၿပီ။ ေဆာင္းပါးကို ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ မျပည့္စံုတဲ့၊ ဟာေနတဲ့ ကြက္လပ္ေလးေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဟိုပါတီ၊ ဒီပါတီ စြပ္စဲြႏိုင္စရာေတြလည္း ေတြ႕ရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာေရးသူကေတာ့ ေဆာင္းပါးကေန တစ္စံုတစ္ရာ စဥ္းစားစရာ၊ သံုးသပ္စရာတစ္ခုခု ရသြားတယ္ဆိုရင္ ေရးရက်ိဳးနပ္ပါတယ္။ ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္ လံုပါတယ္။

ဒီေဆာင္းပါးကို စာေရးသူ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အေမရိကန္သမၼတနဲ႔ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုးႏိုင္ငံေတြအနက္ တစ္ႏိုင္ငံျဖစ္လာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ စကၤာပူေခါင္းေဆာင္ႀကီး လီကြမ္းယုတို႔ ေတြ႕ခ်ိန္က ေျပာၾကတာေလးနဲ႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ခ်င္ပါတယ္။ က်န္တာေတြ မမွတ္မိေတာ့ေပမဲ့ စိတ္ထဲမွာ စဲြေနတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းရွိတယ္။ လီကြမ္းယုက “က်ဳပ္က စကၤာပူႏိုင္ငံသူ/ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကို အေလးထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခင္မ်ားတို႔ အေမရိကန္မွာလို ေသနတ္ေတြ လမ္းေဘးခ်ေရာင္းတ့ဲ အထိေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္ မေပးႏိုင္ဘူး”တဲ့။ သူမ်ားႏိုင္ငံစံေတြကိုခ်ည္း အားမကိုးဘဲ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ကိုယ့္စံကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ေျပာဆိုက်င့္သံုးရဲတဲ့ေခါင္းေဆာင္လို႔ အသိအမွတ္ျပဳမိတယ္။ လူ႕အခြင့္အေရးဆိုတာကို သံုးသပ္ႏိုင္ဖို႔ပါ။

အားလံုး ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ



အရွင္ကုသလသာမိ

www.ashinkusala.com


အရွင္ကုသလသာမိ (ေပ်ာ္ဘြယ္) Facebook စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္

ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ လင္းဇာနည္ေဇာ္ စီးလာသည့္ ကား ပဲခူးျမဳိ ့နယ္မွာ ယာဥ္တုိက္မႈျဖစ္ပြား

ပဲခူးျမိဳ႕နယ္၊ ဘုရားၾကီးနယ္ေျမ ရဲစခန္းအပိုင္၊ ရန္ကုန္-မႏၱေလး(လမ္းေဟာင္း) မိုင္တိုင္အမွတ္ ၆၆/၁ ႏွင့္၂ အၾကား ၀မ္းဘဲအင္းေက်းရြာ အနီးတြင္ (၁၉.၁.၂၀၁၄)ေန႔ ညေန(၄း၃၀)အခ်ိန္ခန္႕က ယာဥ္တိုက္မႈ တစ္ခုျဖစ္ပြား ခဲ့သည္။

ပဲခူးျမဳိ ့နယ္ ဗုိလ္တဲေလးေက်းရြာ ဘက္ကေန ဦးရယ္ ေမာင္းႏွင္လာတဲ့ ယာဥ္အမွတ္- ၁ဂ/xxxx၊ဟိုင္းလတ္ (SURF )၊အစိမ္း /ျဖဴက်ားယာဥ္သည္ ၀မ္းဘဲအင္းေက်းရြာ အထြက္အေရာက္တြင္ အရွိန္မထိန္းႏိုင္ဘဲ ယာဥ္မွာလည္ထြက္သြားျပီး တစ္ဘက္ယာဥ္ေၾကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွ ေမာင္းႏွင္လာသည့္ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ လင္းဇာနည္ေဇာ္ တုိ ့စီးလာသည့္ ကားႏွင့္ တုိက္မိျခင္းျဖစ္သည္။

အဆုိပါ ယာဥ္မွ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ လင္းဇာနည္ေဇာ္ ၊ ေဒၚစိန္ ႏွင့္ ယာဥ္ေမာင္းတဦးတုိ ့လုိက္ပါလာသည့္ ယာဥ္အမွတ္ ၄င/xxx၊ လန္ခရူဇာ၊ အစိမ္းေရာင္ယာဥ္အား ၀င္တိုက္မိရာ ယာဥ္(၂)စီးလံုးမွာ လႊင့္စင္တိမ္း ေမွာက္သြား ခဲ့ေၾကာင္း သိရပါသည္။

ယာဥ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ၁ဂ/xxx၊ ဟိုင္းလတ္ SURF အစိမ္း/ျဖဴနီက်ား ယာဥ္ေပၚပါ အမ်ဳိးသား(၅)ဦးမွာ(မစိုးရိမ္ရ)ျဖင့္ဒဏ္ရာမ်ား ရရွိခဲ့ျပီး၊ ယာဥ္အမွတ္- ၄ဂ/xxx ေပၚပါ ေဒၚစိန္သည္အခင္းျဖစ္ ေနရာတြင္ပြဲ ခ်င္းၿပီး ေသဆံုးခဲ့ပါသည္။ 

ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ လင္းဇာနည္ေဇာ္မွာ ယာပခံုး ဖူးေရာင္နာက်င္၊ ခါးဆစ္ရိုးဖူးေရာင္နာက်င္၊ ေအာက္
ႏႈတ္ခမ္းဒဏ္ရာရခဲ့ျပီး ယာဥ္ေမာင္လည္း ဒဏ္ရာမ်ား ရခဲပါသည္း။

ယာဥ္အမွတ္-၁ဂ/xxx ဟိုင္းလတ္SURF ယာဥ္ေမာင္းဦးရယ္ မွာလည္း ၀ဲဘက္ဂ်ဳိေစာင္းေပါက္ျပဲ၊ နား/ႏွာေခါင္းေသြးထြက္ ဒဏ္ရာမ်ား ရရွိသြားျပီး အတြင္းလူနာ(စိုးရိမ္ရ)ျဖင့္ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးသို႔ ပို႕ေဆာင္ ကုသေနရေၾကာင္းႏွင္ ့ယာဥ္ေမာင္းဦးရယ္အား ယာဥ္(ပ) ၂/၂၀၁၄၊ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၃၀၄က/၃၃၇ /၃၃၈အရ ဘုရားၾကီး နယ္ေျမရဲစခန္းတြင္ အမႈဖြင့္ အေရးယူထားေၾကာင္း စုံစမ္းသိရိွရပါသည္။
ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ လင္းဇာနည္ေဇာ္ မွာအသက္အႏၱရာယ္စိုးရိမ္ရျခင္းမရွိေၾကာင္း၊ လက္နွင့္ခါးတြင္ဒါဏ္ရာရရွိသြားေၾကာင္းႏွင့္ ေဆးရံုတြင္ဆက္လက္ေဆးကုသမႈခံလွ်က္ရွိေၾကာင္း ေနာက္ဆက္တြဲသတင္းမ်ားသိရွိရပါသည္။

Sunday, January 19, 2014

အယ္လ္ဂိုးကို ဘန္ေကာက္မွာအလိုရွိသည္

ေရးသားသူ- ရဲမုိး

ယခုေဆာင္းပါးကို သင္စတင္ဖတ္ေနခ်ိန္မွာ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ႀကီးကေတာ့ သူ၏အၾကမ္းတမ္းဆံုးေန႔ရက္တစ္ရက္ကို စတင္ျဖတ္သန္းေနၿပီျဖစ္သည္။

“ဖရဲသီးႏိုင္ငံေရး”ဟု ဆိုရေလာက္ေအာင္ တခ်ဳိ႕အသီးက အတြင္းကအ၀ါ၊ တခ်ဳိ႕အသီးက အတြင္းကနီေနသည့္ ထုိင္းႏိုင္ငံေရးပဋိပကၡက သမိုင္းမွာ (၁၈)ႀကိမ္ အာဏာသိမ္းခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ ထိုင္းစစ္တပ္အား သူတို႔တင့္ကားေတြကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္အင္ဂ်င္စႏိႈးထားဖို႔ ဖိအားေပးေနပါၿပီ။

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂ ရက္ေန႔ ေရြးေကာက္ပြဲကိုျငင္းဆန္သည့္ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ဆူသက္ေသာင္ဆူဘန္ႏွင့္ “အ၀ါ” မ်ားက အစိုးရႏုတ္ထြက္ေပးဖို႔အတြက္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ႀကီးကို ဒီကေန႔ ၀ိုင္း၀န္းပိတ္ဆုိ႔ၾကမည္ျဖစ္သည္။ Bangkok Shut Down ဟု သူတို႔ေခၚဆိုသည့္ စစ္ဆင္ေရးက ႏိုင္ငံ၏စီးပြားေရးအရ ႏွလံုးသည္းပြတ္ျဖစ္သည့္ ဘန္ေကာက္ကိုထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ျခင္းျဖင့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ယႏၲရားတစ္ခုလံုးကို လည္မ်ဳိညႇစ္လိုက္ျခင္းပင္။

၂၀၀၆ ခုႏွစ္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သက္ဆင္ကို စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းခဲ့သည့္အခ်ိန္က စတင္သည့္ သက္ဆင္လိုလားသူ အနီမ်ားႏွင့္ မလိုလားသူအ၀ါမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲက ခုနစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာသည့္အခ်ိန္မွာ အရွိန္အဟုန္ပိုအားေကာင္းလာခဲ့ပါၿပီ။ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးကို အေ၀းက ရီမုတ္ကြန္ထ႐ိုးႏွင့္ ခ်ဳပ္ကိုင္ေနသည့္ သက္ဆင္ကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရသူ သူ႔လူမ်ားကို “သက္ဆင္မိသားစုအက်ဳိးစီးပြား”အတြက္သာ အလုပ္လုပ္ေစသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္မရသည့္အတြက္ ဧကရာဇ္၏အေရာင္“အ၀ါ”ကိုၿခံဳၿပီး စစ္တပ္မသိက်ဳိးကၽြံျပဳမႈေအာက္မွာ ဘန္ေကာက္လမ္းမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္တတ္သည့္ ဒီမိုကရက္မ်ားကလည္း ဒီမိုကေရစီမက်သည့္နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ အာဏာကို လႊဲေျပာင္းဖို႔ အားထုတ္ၾကသည္။

ႏိုင္ငံေရးမရင့္က်က္သည့္ ၿပိဳင္ဘက္ႏွစ္ဖြဲ႕အၾကားမွာ ထုိင္းႏိုင္ငံကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးအရ အႀကီးအက်ယ္ ထိခိုက္နစ္နာသြားခဲ့ပါၿပီ။

အေမရိကန္ဒုသမၼတေဟာင္းအယ္လ္ဂိုးကို ဘန္ေကာက္မွာ အေရးတႀကီးအလိုရွိေနပါသည္။ ဒုသမၼတအယ္လ္ဂိုးႏွင့္ တကၠဆက္ျပည္နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေဂ်ာ့ခ်္ဒဗလ်ဴဘုရွ္တို႔ယွဥ္ၿပိဳင္သည့္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ အေမရိကန္သမၼတေရြးေကာက္ပြဲက သမိုင္းမွာ အႀကိတ္အနယ္အျဖစ္ဆံုး ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဒုသမၼတအယ္လ္ဂိုးကလည္း သမၼတကလင္တန္၏တြဲဖက္အျဖစ္ ရွစ္ႏွစ္ၾကာစြမ္းေဆာင္ျပႏုိင္ခဲ့သူ။ ေဂ်ာ့ခ်္ဒဗလ်ဴဘုရွ္ကလည္း သမၼတေဟာင္းေဂ်ာ့ခ်္ဘုရွ္ (အႀကီး)၏ သားျဖစ္သည့္အတြက္ အသိုင္းအ၀ိုင္းအင္အား ေတာင့္တင္းလွသူ။ ႏွစ္ဖက္စလံုး၏ ေရြးေကာက္ပြဲမန္ေနဂ်ာမ်ား၊ စည္း႐ံုးေရးမွဴးမ်ား၊ ေထာက္ခံသူမ်ားကလည္း ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ေရကုန္ေရခန္း ၿပိဳင္ဆိုင္သြားခဲ့ၾကသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ခဲ့သည္။

ျပည္နယ္တစ္ခုခ်င္းစီက မဲမ်ားေရတြက္ေၾကညာသည့္အခါလည္း ရလဒ္က ဘတစ္ျပန္က်ားတစ္ျပန္။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားေပၚက အေမရိကန္ေျမပံုႀကီးမွာ ဒီမိုကရက္အယ္လ္ဂိုးက ႏုိင္သည့္ျပည္နယ္မ်ားကို အျပာေရာင္ျဖင့္ျပၿပီး ရီပက္ဘေလကန္ေဂ်ာ့ခ်္ဒဗလ်ဴဘုရွ္ႏိုင္သည့္ျပည္နယ္ကို အနီျဖင့္ျပသည္။ ေျမပံုေပၚမွာ အျပာႏွင့္အနီက တစ္ကြက္ခ်င္း နယ္လုေနခဲ့သည့္ျပကြက္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ အဆံုးအျဖတ္က ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္ကိုေရာက္လာသည္။ ဖေလာ္ရီဒါမွာႏုိင္တဲ့သူ သမၼတျဖစ္ၿပီ။ ျပႆနာက ဒီေနရာမွာစပါသည္။ ဖေလာ္ရီဒါမဲ႐ံုကထြက္လာသူမ်ားကို ေမးျမန္းသည့္အေပၚမွာ အေျခခံၿပီး“အယ္လ္ဂိုးႏိုင္ၿပီ”ဟု ႐ုပ္ျမင္သံၾကားအခ်ဳိ႕က ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းၾကသည္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ “ဘုရွ္”ႏိုင္ၿပီဟု ေျပာင္းလဲခန္႔မွန္းေလာက္ေအာင္ ႏွာတစ္ဖ်ားအသာ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးမဲေရတြက္ရာမွာ ရာဂဏန္းမွ်ျဖင့္ ဘုရွ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ဒီမိုကရက္မ်ားကို အစဥ္တစိုက္အားေပးသည့္ ခ႐ိုင္သံုးေနရာမွာ မဲေရတြက္မႈျပႆနာရွိေနသည္။ အယ္လ္ဂိုးကိုထည့္သည့္ မဲခုနစ္ေသာင္းေက်ာ္ကို မဲေရတြက္သည့္စက္က ပယ္မဲလုပ္ထားသည္။ အယ္လ္ဂိုးက မဲျပန္ေရတြက္ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုသည္။ ဖေလာ္ရီဒါတရား႐ံုးခ်ဳပ္က ပထမေတာ့ခြင့္ျပဳလိုက္သည္။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးက ရင္တမမႏွင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။ အယ္လ္ဂိုးကို ေထာက္ခံသူမ်ားကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ေစာင့္စားလ်က္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုးမွာ ျပည္ေထာင္စုတရားသူႀကီးခ်ဳပ္အဖြဲ႕၀င္ငါးဦးက ျပန္လည္ေရတြက္မႈကိုရပ္စဲလိုက္ၿပီး “ဘု္ရွ္”ကို အႏိုင္ေပးလိုက္သည္။

တကယ္ေတာ့ တရားသူႀကီးငါးဦးက ကြန္ဆာေဗးတစ္ရီပက္ဘေလကန္သစၥာေတာ္ခံမ်ား။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ မဲငါးသိန္းေက်ာ္အသာႏွင့္ အႏိုင္ရလ်က္ ႐ံႈးရသည့္အတြက္ ႏိုင္ငံအ၀န္း အယ္လ္ဂိုးေထာက္ခံသူမ်ားက မေက်နပ္ၾက။

သူတို႔မ်က္ႏွာေပၚကမ်က္ရည္မ်ားက တစ္စံုတစ္ခုကို အေရးယူေဆာင္ရြက္ဖို႔ ေတာင္းဆိုေနခဲ့ၾကသည္။ အားလံုးက အယ္လ္ဂိုးမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၾကသည္။ မတရားသည့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အယ္လ္ဂိုးဘယ္လိုတုံ႔ျပန္မလဲ။ ဆူသက္ႏွင့္ သက္ဆင္သာ အယ္လ္ဂိုး၏အႀကံေပးမ်ားဆုိလွ်င္ေတာ့ နယူးေယာက္ကိုသိမ္းလိုက္၊ ေ၀ါစထရိကိုပိတ္ဆို႔ထား၊ မက္ဒီဆင္စကြဲယားကို၀င္စီး၊ ၀ါရွင္တန္မွာ အိမ္ျဖဴေတာ္ထဲကို “ဘုရွ္”မ၀င္ႏိုင္ေအာင္တားထားဟု အႀကံေပးၾကပါလိမ့္မည္။

သို႔ေသာ္ အယ္လ္ဂိုးက သက္ဆင္မဟုတ္သလို၊ ဆူသက္လည္းမဟုတ္ခဲ့ပါ။ တရားသူႀကီးမ်ား၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္က မမွ်တသည့္တိုင္ သူတို႔၏လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို ေလးစားလိုက္နာရမည္ဟု သူဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔ကိုေထာက္ခံသည့္ ႏိုင္ငံလူဦးေရထက္၀က္ေက်ာ္ကို လမ္းမ်ားေပၚသို႔ သူေခၚထုတ္လာခဲ့လို႔ရသည္။

သူမလုပ္ခဲ့ပါ။ သူလုပ္ခဲ့လွ်င္ အေမရိကန္လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ထက္ျခမ္းကြဲသြားမည္ဆိုတာကို သူနားလည္ခဲ့သည္။ တရားသူႀကီးမ်ား၏အဆံုးအျဖတ္ကို လက္ခံဖုိ႔ ျပည္သူေတြကို သူေဖ်ာင္းဖ်ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာၾကားမွာ တိုင္းျပည္ညက္ညက္ေၾကသြားမည့္လမ္းကို သူမေရြးခဲ့ပါ။

၂၀၀၀ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာ ၂၆ ရက္က ႐ုပ္သံေပၚမွာ တည္ၾကည္ရင့္က်က္စြာ စကားေျပာသြားသည့္ အယ္လ္ဂိုးကိုၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ၾကက္သီးထသြားမိခဲ့သည္။

“အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဆိုတာ ဒါပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ပါတီအေရးထက္ ႏိုင္ငံ့အေရးကို ေရွ႕တန္းတင္ပါတယ္”

နယူးေယာက္တုိင္းမ္သတင္းစာႀကီး၏ ပင္တိုင္ေဆာင္းပါးရွင္ ေသာမတ္စ္ဖရီးမင္းက ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္က သူ႔ေကာ္လံမွာ အခုလိုေရးခဲ့သည္။

“အကယ္၍သာ တ႐ုတ္ႏွင့္ ႐ုရွားစပိုင္မ်ားက ၀ါရွင္တန္ဆီက အဖုိးတန္ဆံုးလွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္တစ္ခုကို ခုိးယူဖို႔ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ၾကသည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ အႀကံေပးလိုက္ပါမည္။ အယ္လ္ဂုိး၏မိန္႔ခြန္းကိုသာ ခုိးယူပါေတာ့”

တရားသူႀကီးငါးဦး၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ ေဂ်ာ့ခ်္ဒဗလ်ဴဘုရွ္ရရွိသြားခဲ့သည္က သမၼတရာထူးျဖစ္ၿပီး အယ္လ္ဂိုးရရွိသြားတာကေတာ့ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ဆိုသည့္ဂုဏ္ပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။ ဒီမိုကေရစီကိုခ်စ္ဖို႔အတြက္ သေဘာထားႀကီးမႈက အေရးႀကီးေၾကာင္း သူက နမူနာျပသခဲ့သည္။

ကံဆုိးစြာႏွင့္ ဘန္ေကာက္မွာ အယ္လ္ဂိုးရွိမေနခဲ့ပါ။ ဖရဲသီးႏိုင္ငံေရးဆိုသည္က အတြင္းက၀ါသည္ျဖစ္ေစ၊ နီသည္ျဖစ္ေစ၊ အ၀ါႏွင့္အနီကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည္ကေတာ့ ေတာင့္တင္းထူထဲလွသည့္ အစိမ္းေရာင္ထုထည္ႀကီးသာျဖစ္ပါသည္။ ဆူသက္ေသာင္ဆူဘန္၏စပြန္ဆာျဖင့္ (၁၉)ႀကိမ္ေျမာက္ အာဏာသိမ္းမည့္ အစိမ္းေရာင္ထိုင္းစစ္တပ္ကေတာ့ တင့္ကားအင္ဂ်င္စက္မ်ားကို ႏိႈးေကာင္းႏိႈးေနၾကမည္ျဖစ္သည္။ အယ္လ္ဂိုးကို ဘန္ေကာက္မွာ အေရးတႀကီးအလိုရွိေနပါသည္။