ဖမ္​းဆီးခံ ျမန္​မာနိုင္​ငံသားမ်ား ျမ၀တီ ၉၉၉ ဂိတ္​​ေဟာင္​းတြင္​ တစ္​ဦး ဘတ္​ ၁၇၀၀ ျဖင္​့​ ေ႐ြး​ေနရ၍ မ်ားစြာ အခက္​ႀကံဳ

ထိုင္းရွိ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ားအား ေတြ႕ရစဥ္

ထိုင္ ​းႏိုင္​ငံအတြင္​း ထိုင္​းစစ္​တပ္၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင္​့ ျမန္​မာအပါအ၀င္​ တရားမ၀င္ ႏိုင္​ငံျခားသား အလုပ္သမားမ်ားအား ဇူလိုင္ ၂၇ ရက္​​မွ စတင္ကာ ဖမ္​းဆီးလ်က္​ရွိၿပီး ဖမ္းဆီးခံ ျမန္​မာႏိုင္​ငံသားမ်ားအား ေနရပ္​သု႔ိျပန္​ပို႔ ရာတြင္​ ျမ၀တီ (၉၉၉) ဂိတ္​​ေဟာင္​း၌​ လူကယ္ရီ ပြဲစားမ်ားထံ တစ္​ဦးလွ်င္ ဘတ္​ ၁၇၀၀ ေပး​ေနရ၍ ေနရပ္ ျပန္ပို႔ခံရသည့္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ား အခက္​ၾကံဳေနရ​ေၾကာင္​း သိရသည္​။

ထိုင္ ​းစစ္​တပ္​၏ ဦး​ေဆာင္​ဖမ္​းဆီးမႈမ်ား​ေၾကာင္​့ ဖမ္​းဆီးခံ ျမန္​မာေရႊ႕ေျပာင္​း လုပ္​သားမ်ားအား ​ေနရပ္​ျမန္မာႏိုင္​ငံသို႔ ျပန္​ပို႔လ်က္​ရွိရာ ဇူလိုင္​ ၃၀ ရက္​​က ၇၀၀ ခန္​႔၊ ဇူလိုင္​ ၃၁ ရက္​​ က ၄၀၀ ခန္​႔ ျပန္​ပို႔ခဲ့​ေၾကာင္း သိရသည္​။

ျမန္​မာႏိုင္​ ငံသို႔ျပန္​ပို႔ခံရသည္​့ ဖမ္​းဆီးခံ ျမန္​မာႏိုင္​ငံသားမ်ားအနက္​ မဲ​ေဆာက္​လုပ္ငန္​းခြင္​မွ ဖမ္းဆီး ခံရသူမ်ားအ​ေနျဖင္​့ ျမ၀တီဂိတ္​တြင္​ ​ ေငြေပး​ေဆာင္​ရျခင္​း မရွိ​ေသာ္​လည္​း ဘန္​​ေကာက္​၌ ဖမ္​းဆီးခံရ၍ ျပန္ပို႔ခံရသူမ်ားမွာ ဘတ္​​ ၁၇၀၀ မျဖစ္​မ​ေန ေပးၾကရသည္​ဟု သိရသည္​။

“တကယ္ ​ကို သနားစရာ​ေကာင္​းတယ္​။ အဖမ္​းခံလာရလို႔ ေငြမရွိဘူး ​ေျပာလည္​းမရဘူး။ ျမန္​မာအလုပ္​သမားေတြ ဒုကၡျဖစ္​လာတဲ့အတြက္​ သက္​ဆိုင္​ရာက​ေန တရား၀င္​ လက္​ခံ​ေပးဖို႔ သင္​့ပါတယ္​” ဟု ျမ၀တီၿမိဳ႕ ၉၉၉ ဂိတ္​အနီး​တြင္ ေနသူတစ္​ဦးက​ ေျပာၾကားသည္​။

ဇူလိုင္​ ၃၀ ရက္​​ ထိုင္​းစံ​ေတာ္​ခ်ိန္​ ညေန ၄ နာရီ  မိနစ္ ၃၀ ခန္႔က ဘန္​​ေကာက္​ၿမိဳ႕အနီးႏွင္​့ ႏိုင္​ငံအ၀ွမ္​းမွ ဖမ္းဆီး ရမိ​ေသာ အေထာက္အထား မျပည္စံုသည္  ျမန္မာ​ေရႊ႕ေျပာင္​းလုပ္​သား ၇၀၀ ခန္​႔အား အခ်ဳပ္​ကား ၁၁ စီးျဖင့္ ထိုင္​းႏိုင္​ငံ ဘန္​​ေကာက္​ၿမိဳ႕မွ ထိုင္​းျမန္​မာ-နယ္​စပ္​ မဲ​ေဆာက္​ၿမိဳ႕ရွိ ထိုင္းလ၀က႐ံုးသို႔ လာ​ေရာက္ပို႔ေဆာင္​​ခဲ့​ေၾကာင္​း၊ မဲ​ေဆာက္​ လ ၀ က ႐ံုးတြင္​ ျမန္​မာလုပ္​သားမ်ား၏ လက္​​ေဗြႏွင္​့ ဓာတ္​ပံု မွတ္တမ္​းရယူကာ မဲ​ေဆာက္​ တပ္​မအံ​ေက်းရြာ  ၁၀ ဂိတ္​သို႔ ပို႔ေဆာင္​​ေပးခဲ့ၿပီး ထိုမွတစ္ဆင့္ ျမ၀တီၿမိဳ႕ အမွတ္​(၅)ရပ္​ကြက္​ ၉၉၉ ဂိတ္​​ေဟာင္​းသို႔ ပို႔ေဆာင္​​ခဲ့ျခင္​းျဖစ္​​ေၾကာင္​း သိရသည္​။

အဆိုပါ ျမန္​မာ​ေရႊ႕ေျပာင္​း လုပ္​သားမ်ားအား ျမန္​မာႏိုင္​ငံဘက္သို႔ ေစလႊတ္​ရာတြင္​ ျမန္​မာဘက္​ကမ္​းရွိ ၉၉၉ ဂိတ္​​ေဟာင္​း၌ လူကယ္ရီ ပြဲစားမ်ားထံ တစ္​ဦးလွ်င္ ဘတ္​​ ၁၇၀၀ တရားမ၀င္​​ ေပး​ေဆာင္​​ေနၾကရၿပီး ယင္းအနက္​မွ ထိုင္​း လ၀ကအား ဘတ္​ ၅၀၀ ေပးၾကရ​ေၾကာင္း သိရသည္​။

“ဘန္ေကာက္မွာ အဖမ္းခံရၿပီး ျပန္ပို႔ခံရတဲ့သူေတြက ျမ၀တီ ၉၉၉ ဂိတ္မွာ လူကယ္ရီပြဲစားေတြကို  ဘတ္ ၁၇၀၀ ေပးရတယ္။ ထိုင္းလ၀ကေတြက တစ္ေယာက္ကို ဘတ္ ၅၀၀  ရတယ္လို႔ သိရတယ္။ ခ်စ္ၾကည္ေရး တံတားေပၚက တရား၀င္ျပန္မပို႔ဘဲ တရားမ၀င္ ဂိတ္ကျပန္ပို႔ေနတာ ျမန္မာဘက္မွာလည္း လုပ္စားတဲ့အဖြဲ႕ ေတြရွိေနလို႔ပါ” ဟု  ျမ၀တီ ေဒသခံတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

Writer: 

ကိုေရႊသိန္း (ျမဝတီ)

ဒုတိယတန္းစားမဟုတ္သည့္ TVET ပညာေရး

“နည္းပညာႏွင့္ သက္ေမြးပညာေရးTechnical Vocational Education and Training (TVET)” လို႔ ေျပာလိုက္မယ္ဆိုရင္ ယေန႔ေခတ္လူအမ်ားစု ေတြးထင္လိုက္တာက နည္းပညာတကၠသိုလ္ေတြကိုပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ နည္းပညာႏွင့္သက္ေမြးပညာေရးကို ဦးစီးဌာနတစ္ခုအေနနဲ႔ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္မွာ ၁၉၇၂ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၅ရက္ေန႔ကတည္းက စတင္ဖြဲ႔စည္း တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းရွိပါတယ္။ နည္းပညာ ျပည့္ဝတဲ့ ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြကို ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္းပါ။ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ဖြံ႕ၿဖိဳးဖို႔၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ဖို႔၊ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေရရွည္ တိုးတက္မႈ လမ္းေၾကာင္းအေပၚတင္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ ကၽြမ္းက်င္လုပ္အားေတြ အမ်ားအျပားလိုပါတယ္။ 

TVET ပညာေရး ဆိုတဲ့သေဘာသဘာ၀ဟာ လူငယ္ေတြ ဝါသနာပါရာ စက္မႈ လက္မႈ နည္းပညာ အတတ္ပညာရပ္မ်ားကို စူးနစ္ ေလ့လာလိုက္စားရင္း ကၽြမ္းက်င္ရာ လိမၼာေစၿပီး ႏိုင္ငံအတြက္ သားေကာင္း၊ တိုင္းျပည္စီးပြားအတြက္ လုပ္အားေကာင္းေတြ ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ျခင္းပါ။ Skill၊ Knowledge နဲ႔ Attitude ဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းကၽြမ္းက်င္မႈ၊ ဗဟုသုတအသိအတတ္ပညာျပည့္စံုတဲ့ ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ တန္ဖိုးရွိတဲ့ လူသားအရင္းအျမစ္ေကာင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို ရင္းျမစ္အမ်ားစုကို ႏိုင္ငံတကာမွာ တကၠသိုလ္ေတြက ေမြးထုတ္ေပးေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီႏိုင္ငံ့ကုန္ထုတ္လုပ္အား ရင္းျမစ္အတြက္ စက္မႈ၊ နည္းပညာ သင္တန္းေက်ာင္းေတြက အဓိကေပးေနတာပါ။ စင္ကာပူႏို္င္ငံက Plolytechnic ေက်ာင္းမ်ိဳးနဲ႔ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံဆိုရင္ Technical and Further Education (TAFE) ေက်ာင္းလိုမ်ိဳးေတြပါ။
ျမန္မာျပည္က လူငယ္မ်ားၾကား အထက္တန္းေအာင္ျမင္အၿပီးမွာ စင္ကာပူသြားကာ ပိုလီတကၠနစ္ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ ေရပန္းစားလာခဲ့တာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေတာင္ေက်ာ္လာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အလားတူ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာသင္ေက်ာင္းေတြ ျမန္မာျပည္မွာ အထင္ကရ ရွိခဲ့တယ္၊ ဒီလို ေက်ာင္းေတြက ဆင္းခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေဟာင္း အမ်ားအျပားဟာ ျပည္တြင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာမွာ အလုပ္ေကာင္း၊ ေနရာေကာင္းေတြယူသူယူ၊ စက္မႈလက္မႈစီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြ ျဖစ္သူျဖစ္ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါတယ္။
ဟိုအရင္ကဆို အသက္ေမြးပညာေရးေက်ာင္းေတြ၊ စက္မႈလက္မႈ သိပၸံ ေက်ာင္းေတြဟာ လူတန္းစားမေရြးသြားေရာက္ သင္ၾကားလိုတဲ့ ေနရာေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စာေရးဆရာ ဒါရိုက္တာ ဆရာ သာဓုသား အဆိုေက်ာ္ စာေရးဆရာ ရုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး သုေမာင္ တစ္ေယာက္ သူတို႔ ေခတ္အခါ သူငယ္စဥ္က ဝါသနာပါရာ နတ္ေမာက္လမ္း စက္မႈလက္မႈ အထက္တန္းေက်ာင္းကို တက္ခဲ့ပါတယ္။ စတီရီယိုေခတ္ဦး အဆိုေတာ္ႀကီး မင္းမင္းလတ္ဆိုလည္း အလားတူပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ အစိုးရအဆက္ဆက္ မူဝါဒေျပာင္းလဲမႈမ်ားစြာနဲ႔အတူ နည္းပညာႏွင့္ သက္ေမြးပညာေရးရဲ႕ အေျခအေနဟာလည္း ေျပာင္းလဲခဲ့ရပါတယ္။ စနစ္မတည္ၿငိမ္မႈ၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းမႈနဲ႔ အတူ ေက်ာင္းသားနဲ႔မိဘမ်ားရဲ႕ အျမင္ေတြလည္း ေျပာင္းလဲကုန္ပါၿပီ။
၁၉၉၆ခုႏွစ္မွာ သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ ၀န္ႀကီးဌာနေအာက္ကို ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး TVETပညာေရးရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္လာခဲ့ရပါတယ္။ဘယ္ေလာက္အထိလဲဆိုရင္နည္းပညာႏွင့္ သက္ေမြး အထက္တန္းေက်ာင္းနဲ႔ ေကာလိပ္အေရအတြက္ဟာ ၁၉၉၆ခုႏွစ္ကေန ၂၀၀၃ခုႏွစ္အတြင္း (၆)ေက်ာင္းသာ က်န္ခဲ့ေတာ့တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
“သင္တဲ့လူေတြရဲ႕ အရည္အေသြးကလည္းက်၊ ခါးဆက္ကလည္းျပတ္သြားေတာ့ TVET ပညာေရးရဲ႕ အခန္းက႑က ၁၉၉၆ကတည္းကစၿပီး ေမွးမွိန္သြားခဲ့ပါတယ္။ TVET ပညာေရးအတြက္ ဆရာေမြးထုတ္ေပးတာလည္း မရွိေတာ့ပဲ၊ ဆရာအမ်ားစုဟာ နည္းပညာတကၠသိုလ္က ဆင္းလာတဲ့ ဆရာေတြမ်ားလာေတာ့ သူတို႔မွာ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေတြးအေခၚနဲ႔ သင္တာမ်ိဳးျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အရည္အေသြးကလည္းက်ဆင္းသြားရၿပီး၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြဘက္က GTI ေက်ာင္းဆင္း THS ေက်ာင္းဆင္းဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ေတာင္ ထင္လာၾကပါတယ္” လို႔ မ်က္ေမွာက္ နည္းပညာအထက္တန္းေက်ာင္းနဲ႔ ေကာလိပ္ေတြရဲ႕ အေျခအေနကို နည္းပညာႏွင့္ သက္ေမြးပညာေရးႏွင့္ေလ့က်င့္ေရး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတြင္ ပါ၀င္ေဆြးေႏြးသူတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ နည္းပညာႏွင့္သက္ေမြးပညာေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္ျမင့္က Education Digest ဂ်ာနယ္ရဲ႕ သီးသန္႔အင္တာဗ်ဴးျပဳလုပ္ရာမွာ ထည့္သြင္းေျပာၾကားသြားပါတယ္။
ႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရွိစီးပြားေရး၊ လူမႈေရးရာႏွင့္ အလုပ္သမားေစ်းကြက္မွာ အထက္တန္း အင္ဂ်င္နီယာေတြခ်ည္း လိုအပ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ အထည္အလိပ္၊ စားေသာက္ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းႏွင့္ အျခားေသာ လုပ္ငန္းနယ္ပယ္အသီးသီးမွာပါ နည္းပညာကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြ လိုအပ္ေနတာအမွန္ပါ။ ဒါကို ျဖည့္စြမ္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ Pyramid ပံုစံပညာေရးကို ေဖာ္ေဆာင္လုပ္ကိုင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပစ္ရမစ္ပံုစံပညာေရးဆိုရာမွာ ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြဟာ အဓိကက်ပါတယ္။ အဲ့ဒီကမွတဆင့္ သူတို႔ကို ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲမယ့္ လုပ္သားေတြ၊ ဒီထက္တစ္ဆင့္ျမင့္ရင္ နည္းပညာကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြ၊ ၿပီးမွ အင္ဂ်င္နီယာေတြ စသည္ျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ အေျခခံကို ခိုင္ေအာင္မာေအာင္ က်ုယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဇာင္းေပးျပဳလုပ္ထားတဲ့ ပစ္ရမစ္ပံုစံပညာေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပညာေရးတစ္ဖက္ထဲတင္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနလို႔ မရပါဘူး။ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြ၊ လုပ္သားလိုအပ္ခ်က္ေတြကို သိႏိုင္ဖို႔အတြက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ပါ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အရပ္ဘက္ႏွင့္ အစိုးရ လက္တြဲညီညီနဲ႔ ၿပိဳင္တူဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္လုပ္ရမယ့္ ပညာေရးဟာ TVET ပညာေရးျဖစ္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႔အေျခအေနမွာေတာ့ လုပ္သားေစ်းကြက္လိုအပ္ခ်က္ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာကို ကြင္းဆင္းေလ့လာတာမ်ိဳးေတြလည္းမလုပ္ႏိုင္ၾကေတာ့သလို၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ဘယ္လိုလုပ္သားေတြလိုအပ္တယ္ဆိုတာကို ေမးျမန္းမႈေတြလည္း မရွိေတာ့ဘဲ နည္းပညာနဲ႔ သက္ေမြးပညာေရးရဲ႕ ခါးဆက္ျပတ္လာခဲ့ရပါတယ္လို႔ ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္ျမင့္က Education Digest ကို ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
လက္ရွိ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာေတာ့ ဒီလို ေမွးမွိန္လာတဲ့ TVETပညာေရးရဲ႕ အေျခအေနကို ျမွင့္တင္ျခင္းဟာ ႏိုင္ငံမွာ မရွိမျဖစ္အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနတဲ့ အခ်က္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို၂၀၁၆ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၅ရက္ေန႔က ေနျပည္ေတာ္ရွိ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ကြန္ဗန္းရွင္းစင္တာ (MICC II) တြင္က်င္းပခဲ့တဲ့ နည္းပညာႏွင့္ သက္ေမြးပညာေရးႏွင့္ေလ့က်င့္ေရးႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ (TVET Forum) ႀကီးကတစ္ဆင့္ ထင္ရွားေစခဲ့ပါတယ္။
ဒီပြဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္က “နည္းပညာႏွင့္သက္ေမြးပညာဟာ ဒုတိယတန္းစား ပညာေရးမဟုတ္ေၾကာင္း၊ ကိုယ့္၀ါသနာဗီဇနဲ႔ကိုက္ညီတာကို လုပ္ႏိုင္ဖို႔သင္ၾကားတဲ့ ပညာေရးျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ႀကီးေဒါက္တာမ်ိဳးသိမ္းႀကီးကလည္း “ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီၿပီး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ လိုက္ေရာညီေတြရွိေသာ လုပ္သားေစ်းကြက္လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္သည့္ နည္းပညာႏွင့္ သက္ေမြးပညာႏွင့္ေလ့က်င့္ေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈစနစ္ျဖစ္လာေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း” TVET Forum မွာထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
စီးပြားေရးပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအဖြဲ႕(OECT) ရဲ႕ အခ်က္အလက္မ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အလုပ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းေသာ လုပ္သားအင္အားစုျဖစ္တဲ့ အသက္ ၁၅ႏွစ္က ၆၄ႏွစ္အတြင္းရွိ လူဦးေရးဟာ လာမည့္ ၂၀၃၅ခုႏွစ္မွာ သန္း၄၀ ၀န္းက်င္မွာရွိေနမယ္လို႔ဆိုထားပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ၂၀၁၄ခုႏွစ္ကေကာက္ခံခဲ့တဲ့ သန္းေခါင္စာရင္းရဲ႕ အသက္အပိုင္းအျခားအလိုက္ ေလ့လာစမ္းစစ္မႈအရမွာေတာ့ နည္းပညာနဲ႔ သက္ေမြးပညာေရးကို တက္ေရာက္ၿပီးစီးသူ အေရအတြက္မွာ (၆၀,၂၇၀) ေယာက္သာရွိေနပါတယ္။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတိုင္အတာနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၀ဒသမ ၁၃ရာခိုင္ႏႈန္းသာရွိတာေၾကာင့္ အလြန္နည္းပါးလွပါတယ္။
ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာလဲဆိုရင္ေတာ့ အေပၚမွာေျပာခဲ့သလို ေပၚလစီ အေျပာင္းအလဲေတြေၾကာင့္ရယ္၊ အစိုးရနဲ႔ ပုဂၢလိကပူးေပါင္းၿပီး အလုပ္အကိုင္ဖန္တီးေပးႏိုင္မႈအားနည္းခဲ့တာေတြေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ TVET ပညာေရးအေပၚမွာျမင္ေနတဲ့ လူထုရဲ႕သေဘာထားအျမင္ေတြ ေျပာင္းလဲသြားတာေတြေၾကာင့္လဲပါ ပါတယ္။ ယခင္ကဆိုရင္ ေဆာင္းဒါးေက်ာင္းဆင္း၊ ဂ်ီတီအိုင္ေက်ာင္းဆင္းေတြဆိုရင္ သက္ဆိုင္ရာ၀န္ႀကီးဌာနေတြမွာ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြေပါမ်ားစြာ ရွိေနတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းသားေတြေရာ မိဘေတြရဲ႔အျမင္မွာ ပထမတန္းစား အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈပညာေရးတစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဒီလိုခံယူခ်က္ေတြ ေမွးမွိန္ခဲ့ရၿပီး ဒီေက်ာင္းေတြကို စိတ္၀င္တစားတက္ေရာက္ခ်င္တဲ့ လူဦးေရ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာလည္းက်ဆင္းခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။
အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာေတာ့ TVET ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒသစ္တစ္ရပ္ကို ေရးဆြဲၿပီး လႊတ္ေတာ္ကိုတင္ျပဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေဆာင္ရြက္ေနၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒတစ္ခုလည္း ထြက္လာဖို႔ရွိတယ္လို႔ အလုပ္သမားညႊန္ၾကားေရးဦးစီးဌာနက တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးေက်ာ္လြင္က Education Digest ကိုေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုဥပေဒနည္းဥပေဒေတြအဆင့္ဆင့္ ေရးဆြဲဖို႔လိုအပ္သလို၊ တစ္ဖက္မွာလည္း TVET ပညာေရးကထြက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ျပဳလက္မွတ္ေတြရဖို႔ဆိုတာဟာလည္း အေရးတႀကီးလိုအပ္ခ်က္ေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဖို႔အတြက္ေတာ့ အလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနက ၂၀၀၇ခုႏွစ္မွာစတင္ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အမ်ိဳးသားအဆင့္ ကၽြမ္းက်င္မႈ အသိအမွတ္ျပဳလက္မွတ္ထုတ္ေပးေရးအဖြဲ႔ (NSSA) ကေဆာင္ရြက္ေနပါၿပီ။
ကၽြမ္းက်င္မႈအတြက္ အဆင့္ေလးဆင့္ခြဲၿပီး လက္မွတ္ေတြကို ထုတ္ေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ လုပ္သားေစ်းကြက္မွာ တကယ္လိုအပ္ေနတဲ့ အလုပ္အကိုင္ (၁၁)ခုကို စတင္စစ္တမ္းေကာက္ယူၿပီး လုပ္သား ၇၀၀နီးပါးခန္႔ကို အဆင့္(၁)စာေမးပြဲေတြစစ္ေဆးကာ အသိအမွတ္ျပဳလက္မွတ္ေတြ ထုတ္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။
ဒါ့အျပင္ အာဆီယံေဒသအတြင္း အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနၿပီျဖစ္သလို၊ ကေမၻာဒီးယား၊ လာအို၊ ဗီယက္နမ္စတဲ့ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြအတြက္ အဆင့္ေတြကို ညွိႏိႈင္းေနၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ပရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံသူေတြ၀င္ေရာက္လာရင္ပဲျဖစ္ေစ၊ လြတ္လပ္စြာ လုပ္သားစီးဆင္းခြင့္အရျဖစ္ေစ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ မိမိတို႔ရရွိထားတဲ့ ကၽြမ္းက်င္မႈလက္မွတ္ေတြနဲ႔ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြကို ရရွိလာႏိုင္ေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။
“နည္းပညာႏွင့္သက္ေမြး အထက္တန္းနဲ႔ ေကာလိပ္ေက်ာင္းေတြမွာ TVET ပညာေရးကို စိတ္၀င္စားတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကိုသာ လက္ခံသင္ၾကားေပးၿပီး၊ တစ္လကို ေထာက္ပံ့ေၾကး ၃၀,၀၀၀က်ပ္ေပးမွာျဖစ္သလို၊ဘဝတစ္သက္တာ စဥ္ဆက္မျပတ္ သင္ယူေရး Life LongLearning အတြက္ နည္းလမ္းေတြလည္း ေဖာ္ေဆာင္ေပးသြားပါမယ္။ အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔ ဘြဲ႔ေတြ၊ ဒီဂရီေတြရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔ေတြလည္းရွိပါတယ္” လို႔ စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာန အၿမဲတမ္းအတြင္း၀န္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ TVET Forum ရဲ႕ ဒု-ဥကၠဌ ဦးကိုကိုလြင္က Education Digest ကို ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
TVET ပညာေရး၊ နည္းပညာႏွင့္သက္ေမြးပညာေရးႏွင့္ေလ့က်င့္ေရးပညာရပ္ကို ေကာင္းစြာ အသံုးခ်ႏိုင္ရင္ တိုင္းျပည္ဟာ အလုပ္လက္မဲ့ လူဦးေရ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ကာ တစ္ဦးခ်င္း ဝင္ေငြမ်ားစြာ တိုးတက္ ေစမွာျဖစ္သလို မိသားစုေတြရဲ႕ လူေနမႈနဲ႔စီးပြား အဆင့္အတန္းလည္း ျမွင္တင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလို အက်ိဳးျပဳတဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာေရးက႑ကို လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ျပန္လည္ဦးေမာ့ လက္ခံလာႏိုင္ဖုိ႔ရာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ TVET Forum မွာ ေျပာၾကားခဲ့သလိုပါပဲ။ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာေရးကို ဒုတိယတန္းစား ပညာေရးအျဖစ္ ေက်ာင္းသားနဲ႔ မိဘမ်ား ယူဆေနမႈမ်ား၊ လုပ္ငန္းခြင္အသံုးခ်ခြင့္ နည္းပါးေနမႈမ်ား ကနဦး ပေပ်ာက္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ နည္းပညာအကူအညီေတြ အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနသလို ျပည္တြင္း လုပ္ငန္းရွင္မ်ားရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမႈ၊ ပူးေပါင္းပါဝင္မႈ လိုပါတယ္။ အစိုးရ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းအဆင့္ဆင့္မွာလည္း အထက္ေအာင္ ဟန္ခ်က္ညီညီနဲ႔ အသက္ေမြးပညာရပ္ေတြ ထြန္းကားဖို႔ က်ယ္ျပန္႔ဖို႔ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ အလိုအပ္ဆံုးကေတာ့ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း အတတ္ပညာေက်ာင္းနဲ႔ ပညာေရးဟာ တစ္ဆင့္နိမ့္ ပညာေရး၊ ကံ့ေကာ္နံ႔မသင္း ဂုဏ္ငယ္တဲ့ အရာလို႔ ယူဆေနမႈေတြ လူတိုင္း ပေပ်ာက္ၿပီး တိုင္းျပည္ကို ဆင္းရဲတြင္းထဲက မ တင္ကယ္ဆယ္ေပးရာ နည္းလမ္းေကာင္းတစ္သြယ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ျမင္၊ အသံုးခ်ႏိုင္ဖို႔ရာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဒုတိယတန္းစားမဟုတ္သည့္ ပညာေရးအျဖစ္ TVET ပညာေရးကို စုစည္းေရးသားတင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ခင္စႏၵာျမင့္
၂၃ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၆

ေဖ့စ္ဘုတ္ခ္ လြယ္ကူလ်င္ျမန္သံုးႏိုင္ဖို႔ Shortcut Keys မ်ား

 ေဖ့စ္ဘုတ္ခ္ကို မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းနဲ႔ အသံုးမျပဳဘဲကြန္ ပ်ဴတာနဲ႔ အသံုးျပဳသူေတြအတြက္   အခ်ိန္ကုန္သက္သာေစမယ့္ Shorcut Keys ေတြျဖစ္ပါတယ္။

အရင္ဖိႏွိပ္ထားရမယ့္ ခလုတ္မ်ား

Window OS ေတြမွာ သံုးတဲ့ Chrome   ဘေရာက္ဇာအတြက္ Alt ခလုတ္၊ Firefox     ဘေရာက္ဇာေတြမွာ Alt နဲ႔ Shift ခလုတ္ကိုဖိႏွိပ္ေပးရပါတယ္။ Mac OS အတြက္ ကေတာ့ Control နဲ႔ Option ကို ေပါင္းႏွိပ္ေပးရပါမယ္။

ခလုတ္ေတြကို ဖိႏွိပ္ၿပီးရင္

• အထက္ပါ   သက္ဆိုင္ရာခလုတ္ေတြကို ႏွိပ္ၿပီးရင္ 1 ကိုႏွိပ္လိုက္ တာနဲ႔ News Feed  ကိုေရာက္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။
• 2 နဲ႔ တြဲႏွိပ္ရင္ေတာ့သံုးစြဲသူရဲ႕ Timeline ကို ေရာက္ရွိသြားမွာပါ။
• 3နဲ႔တြဲႏွိပ္ရင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစာမ်က္ႏွာကို ေရာက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
• 4နဲ႔တြဲႏွိပ္ရင္ေတာ့ စာအဝင္   Inbox ကို ေရာက္ရွိသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။
• 5နဲ႔ တြဲႏွိပ္ရင္ေတာ့ Notificationကို    ေရာက္ရွိသြားမွာ   ျဖစ္ပါတယ္။
• 6နဲ႔တြဲႏွိပ္ရင္ေတာ့ settings စာ မ်က္ႏွာကို ေရာက္ရွိသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။
• 7နဲ႔တြဲႏွိပ္ရင္ေတာ့ Activity Log   စာမ်က္ႏွာကို ေရာက္ရွိသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။
• 8နဲ႔  တြဲႏွိပ္ရင္ေတာ့ About စာ မ်က္ႏွာကို ေရာက္ရွိသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။
• 9နဲ႔ တြဲႏွိပ္ရင္ေတာ့ ေဖ့စ္ဘုတ္ခ္ ရဲ႕ မူဝါဒေတြစည္းကမ္းပိုင္းေတြနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ စာမ်က္ႏွာကိုေရာက္ရွိ သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။
• 0 နဲ႔ တြဲႏွိပ္ရင္ေတာ့ အကူအညီ စာမ်က္ႏွာ Help ကို ေရာက္ရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။

အထက္ပါခလုတ္ေတြကို အသံုးျပဳၿပီးေဖ့စ္ဘုတ္ခ္ကို ကြန္ပ်ဴတာမွာလ်င္ လ်င္ျမန္ျမန္ သံုးႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုသက္ၿဖိဳး

http://www.kumudranews.com မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။

Jaketaw85

font ရှိရှိမရှိရှိ သင့် ဝက်ဆိုက်/blog ကို ဘယ်သူမဆို ဖတ်လို့ရအောင် လုပ်ချင်ရင်-

မှန်ပါတာယ်။ ဘယ် မြန်မာဖွန့်မှ ထည့်မထားတဲ့ စက်မှာတောင် မြန်မာ လိုဖတ်လို့ရတဲ့ နည်းပညာ ထွက်ပါပြီ။
အခမဲ့လည်း သုံးနိုင်ပါတယ်။ သင့်ဝဗ်ဆိုက်မှာ အလွယ်တကူလည်း ထည့်နိုင်ပါတယ်။
အမှန်ဆို မကြာတော့တဲ့ အနာဂတ်မှာ ကွန်ပျူတာတိုင်း၊ Mac, PC, Linux, IPhone, Symbian, Windows Mobile ဘယ် ကွန်ပျူတာ၊ ဘယ်ဖုန်းမဆို ကမ္ဘာ့ standard  Myanmar Unicode ကို စံအဖြစ် ထည့်သွင်းနေကြ ပါပြီ။ ထည့်သွင်းလာတာနဲ့အမျှ၊ မြန်မာလို စာတွေ email တွေ ဖတ်ဘို့ Myanmar font ထည့်ထားဘို့ လိုတယ်ဆိုတဲ့ ခေတ် ရှိတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ စက်တိုင်းမှာ အပြီးပါပြီးသား ဖြစ်လာတော့မှာ ဖြစ်ပါတယ်။
ISO Standard, Myanmar Unicode Standard ကြောင့် စက်တိုင်းက မြန်မာစာကို သိတဲ့ခေတ်ကို တဖြေးဖြေး ရောက်လာပါပြီ။

 ဘယ် မြန်မာဖွန့်မှ ထည့်မထားတဲ့ စက်မှာတောင် မြန်မာ လိုဖတ်လို့ရတဲ့ နည်းပညာ ထွက်ပါပြီ။ မြန်မာ ယူနီကုဒ်ကို သုံးထားရင် လုပ်လို့ရပါတယ်။ ဇော်ဂျီ သုံးထားရင်တော့ ရမှာ မဟုတ်ပါဘူး။
Myanmar Unicode သုံးထားတဲ့ သင့် ဝဗ်ဆိုက်/blog ကို ဘယ် Myanmar font မှ မရှိတာတောင် ဖတ်လို့ ရသွား စေရပါမယ်။  ဒီဆော့ဝဲကျေးဇူးနဲ့ ဝဗ်ဆိုက်ပိုင်ရှင်တိုင်း Unicode ကို စိတ်ချလက်ချ ပြောင်းသုံးနိုင်ပါပြီ။ ကိုယ့်ဝဗ်ဆိုက်ကို အခြားလူ ဖတ်မရမှာ စိုးရိမ်စရာ မလိုတော့ပါဘူး။ ဒီစနစ်ကို တီထွင်သူ ၂ ယောက်ကို အထူးကျေးဇူး တင်ဘို့ ကောင်းပါတယ်။ ဖြစ်နိုင်ရင် သူတို့ ၂ ယောက်ဆီကို ကျေးဇူးတင်စာ ပို့ပေးလိုက်ပါ။

• Keith Stribley -- http://www.thanlwinsoft.org
• Wunna Ko Ko -- http://my.openoffice.org/bur/

လွယ်ပါတယ်။ ဒါလေး ၃ ခု လုပ်ရုံပါဘဲ။ web page တိုင်းမှာ လုပ်ရမှာဆိုတော့ WordPress, Joomla, blog တို့ သုံးရင်တော့ template မှာ တစ်ခါ ဝင်ပြင်ရုံပါဘဲ။ html page တွေဆိုရင်တော့ စာမျက်နှာတိုင်း ပြင်ဘို့ လိုပါလိမ့်မယ်။

1. <head> နဲ့ </head> ကြားထဲမှာ ဒါလေး ထည့်ထားပါ။
   <!--[if IE]>
   <style>vml\: * { behavior:url(#default#VML); display:inline-block }</style>
   <xml:namespace ns="urn:schemas-microsoft-com:vml" prefix="vml" />
   <![endif]-->
     <script type="text/javascript" src="http://mut.rit-alumni.info/styles/myDetection.js"></script>
     <script type="text/javascript" src="http://mut.rit-alumni.info/styles/xmlRequest.js"></script>
        
2. <body> tag ကို ဒီလို အစားထိုး ဘို့ လိုပါတယ်။
   <body onload="myUnicode.initParse('http://mut.rit-alumni.info/styles/');">
       
3. invisible code လေးတစ်စုကို footer မှာဘဲဖြစ်ဖြစ် web page ရဲ့ တစ်နေရာမှာ ထည့်ထားပေးဘို့ လိုပါတယ်။
   <span class="myUniTest" id="myWidth2">ကက</span>
   <span class="myUniTest" id="myWidth1">က္က</span>

Skiptrace (2016) HDTS ျမန္မာစာတန္းထိုး

၂၅ ႏွစ္ ေက်ာ္က စိတ္ကူးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့သည့္ ဂ်က္ကီခ်န္း၏ Skiptrace ဇာတ္ကား

ကမၻာေက်ာ္ အက္ရွင္မင္းသားႀကီး ဂ်က္ကီခ်န္း၏ ဇာတ္ကားသစ္ျဖစ္ သည့္ Skiptrace အမည္ရွိ ေဟာင္ေကာင္-တ႐ုတ္-အေမရိကန္ အက္ရွင္ ဇာတ္ျမဴးကားအတြက္ ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အခ်ိန္ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ ရေၾကာင္း၊ ယင္းဇာတ္ကား႐ိုက္ကူးရန္ စိတ္ကူးရရွိခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္စုမွ်ပင္ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ေပက်င္းၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပသည့္ ယင္းဇာတ္ကား၏ ပ႐ိုမုိးရွင္းပြဲတြင္ ဂ်က္ကီခ်န္းက ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

''ဒီဇာတ္ကားကို ပံုေဖာ္ဖို႔အတြက္ စိတ္ကူးက လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၅ ႏွစ္ကတည္း က ရွိခဲ့တာပါ။ ေနာက္ၿပီးဒီဇာတ္ကား ကိုပံုေဖာ္ရာမွာ တ႐ုတ္ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံနဲ႔ ကမၻာ့ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ကို ဘယ္လိုယွဥ္တြဲ ေပါင္းစပ္မလဲ ဆိုတာကိုလည္း အၿမဲအိပ္မက္မက္ စဥ္းစား ေနခဲ့တာပါ''ဟု ¤င္းက ဆိုသည္။

ထုိ႔အျပင္ ယင္းဇာတ္ကား ႐ိုက္ကူး ေနစဥ္အတြင္း မင္းသား ဂ်က္ကီခ်န္း အတြက္ အသက္အႏၲရာယ္ရွိသည္ အထိ ထိခိုက္အနာတရျဖစ္မႈမ်ဳိးျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း၊ ေရျပင္အတြင္း၌ ႐ိုက္ကူးေရးေဆာင္ရြက္စဥ္ ႀကီးမား လွေသာ လိႈင္းလံုးႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ေဖာင္ႏွင့္ကြဲကာ ေရထဲ ေမ်ာပါခဲ့ရ သျဖင့္ ေရကူးမကြၽမ္းက်င္သူ ဂ်က္ကီခ်န္းအတြက္ အသက္ အႏၲရာယ္ႏွင့္ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပံုကို အဆုိပါ အခမ္းအနားတြင္ ေျပာသည္။

''ေဖာင္က ေရအလ်ဥ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ ျပန္ေရာက္လာလုိ႔ သာေပါ့။ အသက္နဲ႔ကိုယ္ၿမဲေနတာ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အရမ္းကို တုန္လႈပ္ခဲ့ပါတယ္''ဟု ဂ်က္ကီခ်န္းက ေျပာသည္။

ထို႔အျပင္ အက္ရွင္မင္းသားႀကီး ဂ်က္ကီခ်န္းက ¤င္းအေနျဖင့္ အက္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ားကို အလြန္ အင္မတန္ ႏွစ္သက္ေသာ္လည္း အၾကမ္းဖက္မႈကို မလိုလားပါေၾကာင္း၊ အက္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ား ႐ိိုက္ကူး သည့္အခါ ေသြးထြက္သံယိုခန္းမ်ား မပါဝင္ေစရန္ အၿမဲစဥ္းစားေတြးေတာ ခဲ့ေၾကာင္း၊ တ႐ုတ္ကိုယ္ခံပညာ အေၾကာင္းေဖာ္ျပသည့္ ဇာတ္ကားမ်ား တြင္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားမပါဝင္ရန္ အလို႔ငွာ အက္ရွင္ဟာသဇာတ္ျမဴး ကားမ်ားသည္သာ အသင့္ေတာ္ဆံုး ျဖစ္ေၾကာင္း ၄င္း၏ အယူအဆကို ေျပာျပခဲ့သည္။

Skiptrace ဇာတ္ကားသည္ အၿငိမ္းစားစံုေထာက္ တစ္ဦးက အေမရိကန္ ဝါရင့္ေလာင္းကစားသမား တစ္ဦးႏွင့္ အုပ္စုဖြဲ႕မိကာ မႈခင္းေရးရာ ကိစၥမ်ားကို စံုစမ္းရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ သည့္ အက္ရွင္ဇာတ္ကားတစ္ကား ျဖစ္သည္။

ယင္းဇာတ္ကားတြင္ တ႐ုတ္ မင္းသမီး ဖန္ပင္းပင္းႏွင့္ အေမရိ ကန္မင္းသားJohnny Knoxville တို႔ ပါဝင္သ႐ုပ္ေဆာင္ထားသည္
……

Ref: The Mirror Daily

Download ရယူရန္ (346Mb)

 မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
jaketaw85
နမူနာၾကည့္ရန္

"ႏြား"ကိုေခ်ာက္ထဲတြန္းခ်လိုက္ပါ

တစ္ခါက.. ဥာဏ္ပညာနဲ႕ျပည့္စံုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ တပည့္တစ္ေယာက္နဲ႕အတူ ခရီးၾကမ္းတစ္ခုကို ထြက္ခြာခဲ့ပါသတဲ့..။ အဲဒီလို ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေျခက်င္ခရီးထြက္လာရင္းမွာပဲ ညဥ့္အေမွာင္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ၀င္ေရာက္လာပါသတဲ့..။ ညရဲ႕အေမွာင္ထုဟာ ပိုမိုၿပီးႀကီးစိုးလာျပန္တာေၾကာင့္ ဆရာက တပည့္ကိုဒီလိုေျပာတယ္
-
"တပည့္ ငါတို႕တည္းခိုဖို႕ေနရာေလးဘာေလးရွာမွာျဖစ္မယ္၊ ဒီအတိုင္းအိပ္လို႕ေတာ့မျဖစ္ဘူး။ ဟိုဟိုဒီဒီသြားၿပီး တည္းဖို႕ခိုဖို႕ေနရာေလးရွာစမ္းပါဦး"
-
အဲဒီအခါ တပည့္လုပ္သူလည္း အနီးအပါးလွည့္လည္သြားလာၿပီး တည္းခိုေနႏိုင္တဲ့ ေနရာကိုလိုက္ရွာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ ဖုန္းဆိုးေျမတစ္ခုရဲ႕ အစပ္မွာေတာ့ အင္မတန္ေသးငယ္စုတ္ခ်ာလွတဲ့ တဲပုပ္တစ္လံုးကိုေတြ႕ခဲ့တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္းသူဟာ ဆရာကို ျပန္လည္ေခၚေဆာင္ၿပီး သူေတြ႕ခဲ့တဲ့ တဲပုပ္ေလးဆီကို ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ သြားေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။
-
အဲဒီလို စုတ္ခ်ာလွတဲ့တဲပုပ္ေလးမွာ အင္မတန္ဆင္းရဲႏံုခ်ာလွတဲ့ မိသားစုတစ္စုေနထိုင္တယ္။ အေဖ၊ အေမနဲ႕ ကေလးငယ္ေတြအကုန္လံုးဟာ အေရာင္မြဲလြန္းလွၿပီး အဖာရာေတြ ဗရပြနဲ႕ အ၀တ္အစားေတြကို ၀တ္ဆင္ထားရရွာတယ္။ ပညာရွိရဲ႕တပည့္ဟာ ဆင္းရဲလွတဲ့မိသားစုကို အားနာလွေပမယ့္ ဒီတစ္ညအဖို႕ဒီမွာအိပ္မွသာျဖစ္မွာမို႕ သူက တည္းခိုခြင့္ေတာင္းခဲ့တယ္
-
"ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆရာတစ္ပည့္ႏွစ္ေယာက္ ဒီတစ္ညေတာ့ ဒီမွာအိပ္ပါရေစ" လို႕ တပည့္က ခြင့္ေတာင္းလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါ သူဆင္းရဲမိသားစုရဲ႕ဖခင္က
-
"အိုး..ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြပဲဗ်။ ဧည့္သည္လာတာကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္က အင္မတန္၀မ္းေျမာက္လွပါတယ္။ တည္းပါဗ်ာ။ တည္းပါ။ အိမ္ထဲကိုၾကြၾကပါ" လို႕ ျပံဳးရႊင္စြာပဲဆီးႀကိဳလိုက္တယ္။
-
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ဆင္းရဲမြဲေတလွတဲ့မိသားစုဟာ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ညစာအျဖစ္ အစားအေသာက္ေတြနဲ႕ေကၽြးေမြး ဧည့္ခံခဲ့တယ္။ သူတို႕ေကၽြးေမြးတဲ့ အစားအေသာက္ထဲမွာေတာ့ သူတို႕ဟာ ဒိန္ခဲေတြ၊ ႏို႕မလိုင္ေတြ၊ ႏြားႏို႕ေတြကို အေကာင္းဆံုးျပင္ဆင္ေကၽြးေမြးၾကရွာတယ္။
-
အဲဒီလို ပ်ဴငွာေဖာ္ေရြလြန္းတဲ့ သူဆင္းရဲမိသားစုကိုျမင္ရတဲ့အခါ တပည့္လုပ္သူဟာ အင္မတန္မွ သနားမိတယ္။ သူတို႕ဟာ ဆင္းရဲႏံုခ်ာလွေပမယ့္ သဒၵါတရားမွာေတာ့ ေဇာတိက၊ အနာထပိဏ္တို႕ထက္ မနည္းဘူးလို႕သူေတြးေတာေနမိတယ္။
-
အဲဒီလို ညစာစားေသာက္အၿပီးမွာေတာ့ ဆရာျဖစ္သူက ဒီလိုေမးတယ္
-
"ခင္ဗ်ားတို႕ေတြ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံတာကို ေက်းဇူးတင္လို႕မဆံုးပါဘူး။ ဒါနဲ႕ ဒီလို ေခါင္လွတဲ့ေနရာမွာ ဘာအလုပ္အကိုင္ေတြနဲ႕မ်ား လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကတာတုန္းဗ်"
-
အဲဒီအခါ အိမ္ရွင္ေယာက္်ားက
-
"ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာ ႏြားတစ္ေကာင္ရွိတယ္ေလ၊ ကၽြန္ေတာ္က ေန႕တိုင္းႏြားႏို႕ညွစ္ၿပီး သိပ္မေ၀းတဲ့ေနရာမွာရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အိမ္နီးနားခ်င္းဆီမွာ သြားေပးတယ္။ သူက ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္လိုအပ္တဲ့ အ၀တ္အထည္၊ ဆန္ ေတြျပန္ေပးတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ဟင္းလ်ာကေတာ့ ဒီႏြားကရတဲ့ ဒိန္ခဲ၊ ဒိန္ခ်ဥ္၊ ႏြားႏို႕ ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလိုနည္းနဲ႕ မိသားစုအသက္ေမြးရတာေပါ့ က်န္တဲ့ရေပါက္ရလမ္းေတာ့မရွိပါဘူး"
-
အဲဒီလိုနဲ႕ ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာေတာ့ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ဟာ ခရီးဆက္လက္ ထြက္ခြာခဲ့တယ္။ ဆရာျဖစ္တဲ့ပညာရွိႀကီးဟာ တစ္စံုတစ္ခုမွ ေျပာဆိုျခင္းမရွိေပမယ့္ တပည့္လုပ္သူကေတာ့ ဆင္းရဲလွတဲ့မိသားစုအေပၚ သနားစိတ္၊ စာနာစိတ္ေတြသာ ႀကီးစိုးေနတယ္။ ဒီမိသားစုေလးကို ကယ္တင္လိုစိတ္၊ ႀကီးပြားခ်မ္းသာေစလိုစိတ္ေတြနဲ႕ တႏံု႕ႏံု႕ ျဖစ္လို႕လာတယ္။ တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ သူက ဆရာပညာရွိႀကီးကို ဒီလိုေျပာလိုက္တယ္
-
"ဆရာ ကၽြန္ေတာ္တို႕တည္းခဲ့တဲ့အိမ္က မိသားစုေလးကို ကၽြန္ေတာ္ အင္မတန္သနားမိပါတယ္ဗ်ာ။ သူတို႕ကို တစ္နည္းနည္းနဲ႕ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းေလးမ်ား မရွိဘူးလား" လို႕ေမးလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါ ပညာရွိႀကီးက
-
"မင္းသူတို႕ကို တကယ္ခ်မ္းသာေစခ်င္လား"လို႕ျပန္ေမးလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါ တပည့္က
-
"ဘယ္လိုေျပာလိုက္ပါလိမ့္ဆရာရယ္။ ခ်မ္းသာေစခ်င္တာေပါ့ဗ်" လို႕ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါ ဆရာပညာရွိက
-
"ဒါဆို သူတို႕ပိုင္တဲ့ ႏြားမကို ေခ်ာက္ထဲတြန္းခ်ၿပီး သတ္ေပးလိုက္" လို႕ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒီအခါ တပည့္က
-
"မဟုတ္တာဆရာရယ္၊ သူတို႕မွာပိုင္တာဆိုလို႕၊ ဒါေလးပဲရွိတာကို၊ ဒါေလးမရွိရင္ ဒုကၡေရာက္သြားမွာေပါ့" လို႕ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါ ဆရာက
-
"တကယ္ခ်မ္းသာေစခ်င္ရင္၊ ငါေျပာတဲ့အတိုင္းသာလုပ္စမ္းကြာ" လို႕ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
-
အဲဒီလိုနဲ႕တပည့္ဟာ ေလးလံတဲ့စိတ္ႏွလံုးနဲ႕ တဲပုပ္ေလးရွိရာကို ျပန္လာတယ္။ အိမ္သားေတြမသိေအာင္ သူတို႕ရဲ႕ႏြားမေလးကို ေခ်ာက္ကမ္းပါးအစြန္းကိုဆြဲလာခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ သူဟာ ႏြားကို ေခ်ာက္ထဲတြန္းခ်ၿပီးသတ္ခဲ့လိုက္တယ္။

-
အဲဒီလိုနဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအၾကာမွာေတာ့ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီလမ္းအတိုင္းဘဲ ခရီးတစ္ေခါက္ ထြက္ခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ သူတို႕ေတြဟာ အရင္တည္းခိုခဲ့ဖူးတဲ့ တဲပုပ္ေလးေနရာမွာ ေကာင္းမြန္သပ္ယပ္တဲ့ အိမ္တစ္လံုးကိုေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီအိမ္ေဘးမွာ မ်က္ေစ့တဆံုးက်ယ္၀န္းတဲ့ သီးႏွံစိုက္ခင္းေတြနဲ႕တကြ၊ ႏြားေပါင္း တစ္ဒါဇင္ေလာက္ ေမြးျမဴထားတဲ့ ႏြားတင္းကုပ္ႀကီးတစ္ခုကိုပါေတြ႕ၾကရတယ္။ အဲဒီအိမ္ထဲမွာလည္း တစ္ခ်ိန္က ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ့စြာေနခဲ့ရတဲ့မိသားစုဟာ ေကာင္းမြန္သပ္ယပ္တဲ့ အ၀တ္အစားေတြနဲ႕တကြ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနၾကတာကိုလည္း ေတြ႕ရျပန္တယ္။ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ဟာ အရင္နည္းအတိုင္းပဲ အိမ္ရွင္ကိုတဲခိုခြင့္ေတာင္းၿပီး တည္းခိုခဲ့တယ္။ ညစာစားအၿပီးမွာေတာ့ တပည့္လုပ္သူဟာ သူတို႕ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီလိုအေျခအေနကို ေရာက္လာလာလဲဆိုတဲ့ သိခ်င္စိတ္ကို ထိန္းမရတဲ့အတြက္
-
"အစ္ကို ခင္ဗ်ားတို႕မိသားစုဟာ အရင္က အင္မတန္ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ့ခဲ့တယ္၊ ခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပေနပါလား၊ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဒီဘ၀ ေရာက္သြားတယ္ဆိုတာ ေျပာျပပါလားအစ္ကို" လို႕ေမးလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါ အိမ္ရွင္ေယာက္်ားက ဒီလိုျပန္ေျပာလိုက္တယ္-။
-
"ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာ အရင္က ဆရာတို႕သိတဲ့အတိုင္း ႏြားတစ္ေကာင္ရွိတယ္ေလ။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ဆရာတို႕ႏွစ္ေယာက္ျပန္သြားတဲ့ ေန႕မွာပဲ အဲဒီႏြားေလးက ေခ်ာက္ထဲက်ၿပီးေသသြားရွာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစု အရမ္းေသာက ေရာက္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီႏြားေလးမွီခိုေနရတာကို၊ ႏြားကေသသြားေတာ့ ငါတို႕ေတာ့ ဒုကၡေရာက္ၿပီေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း လူဆိုတာမ်ိဳးက ဒီအတိုင္း အေသခံပါရိုးလားဆရာရယ္။ ႏြားအားကိုးလို႕မရေတာ့လည္း ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၾကရတာေပါ့။ တစ္မိသားစုလံုး ညီတူညာတူ စိုက္ၾကပ်ိဳးၾက၊ ရရာအလုပ္ လုပ္ၾကနဲ႕ အသက္ရွင္ရပ္တည္ဖို႕ ရုန္းကန္ၾကရတာေပါ့။ အရင္ကေတာ့ တစ္ႏွစ္ၾကာေအာင္ အလုပ္လုပ္ ပိုက္ဆံစု ႏြားျပန္၀ယ္မယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တစ္ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ အလုပ္လုပ္လို႕ရတဲ့ေငြက ႏြားတစ္ေကာင္တင္မဟုတ္ဘူးဆရာေရ၊ ႏြားသံုးေကာင္စာေလာက္ ၀ယ္လို႕ရေနတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႕သိလိုက္ရတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ႏြားျပန္၀ယ္ရံုတင္မကဘူး ရွိသမွ်ေျမေတြ၊ စိုက္လို႕ရသမွ်ေျမေတြကို အကုန္စိုက္၊ လုပ္လို႕ရသမွ် အကုန္လုပ္နဲ႕ ဒီဘ၀ေရာက္လာတာပဲ၊ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အကုန္လံုး သေဘာေပါက္လာတယ္။ ဘာမွမလုပ္ရင္၊ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ တစ္ခုခုလုပ္ရင္။ တစ္ခုခုျဖစ္လာမယ္ေပါ့ဗ်ာ"

 ကၽြန္ေတာ္တို႕လူသားတိုင္းဟာ Comfort Zone လို႕ေခၚတဲ့ သက္ေတာင့္သက္သာ ေနရတဲ့ဘ၀ကိုသာ မွီတြယ္ေန၊ သာယာေနတဲ့သဘာ၀ရွိသူေတြပဲျဖစ္တယ္။ ဆိုလိုတာက သူဆင္းရဲမိသားစုဟာ ႏြားကိုမွီခိုေနရင္းနဲ႕ သူတို႕ဘ၀ကို ဒီထက္ပိုမိုျမွင့္တင္ေကာင္းမြန္ေစဖို႕ သတိမရၾကသလို၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြဟာလည္း လက္ရွိဘ၀ေရစီးေၾကာင္းထဲမွာသာ အလိုက္သင့္ေလး စီးဆင္းလိုက္ပါေနၾကသူမ်ားပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို အလိုက္သင့္ေျမာပါေနရင္းနဲ႕ပဲ လက္ရွိဘ၀ထက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ ဘ၀တစ္ခု၊ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုကို ရုန္းထြက္ႀကိဳးစားဖို႕ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကတယ္လို႕ဆိုတယ္။
-
ေလာကုတၱရာသေဘာအရလည္း သူဆင္းရဲ မိသားစုရဲ႕ ႏြားကိုမွီခိုျခင္းလို ၊ ေလာကလူသားတိုင္းဟာ "ဘ၀တဏွာ"လို႕ေခၚတဲ့ လက္ရွိဘ၀ကို မွီတြယ္ေနတတ္၊ တြယ္တာေနတတ္ၿပီး၊ ဘ၀ရဲ႕ဆင္းရဲဒုကၡကိုစြန္႕ပယ္ဖို႕၊ သံသရာရဲ႕လြတ္ေျမာက္ျခင္းကို ရွာေဖြဖို႕ ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္တဲ့့ သဘာ၀ကို ဒီပံုျပင္ေလးက ထင္ဟပ္ေစမွာပဲျဖစ္တယ္။ လူသားေတြဟာ မိမိရဲ႕ဘ၀၊ သားသမီး၊ ဇနီးၾကင္ယာေတြကို တြယ္တာျခင္းနဲ႕အတူ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ သံသရာက လြတ္ေျမာက္ျခင္းအတြက္ ဒါန၊သီလ၊ ဘာ၀နာမႈေတြကို ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္နဲ႕ပဲ ဘ၀သံသရာရဲ႕ဆင္းရဲဒုကၡကိုခံေနၾကသူမ်ားပဲျဖစ္တယ္တို႕ဆိုမယ္။
-
ေလာကီအျမင္အရလည္း-- ေလာကီလူသားေတြဟာ သူဆင္းရဲမိသားစုဟာ ေန႕စဥ္ရရွိတဲ့ႏြားႏို႕ေလးကိုသာအမွီျပဳေနတာေၾကာင့္ ပိုမိုျပည့္စံုတဲ့ဘ၀နဲ႕ ေ၀းကြာေနၾကရသလို ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြဟာလည္း လတ္တေလာရရွိေနတဲ့အေျခအေနမွာသာ မိန္းေမာလိုက္ပါရင္း ဘ၀ကိုေဖာက္ထြက္ဖို႕၊ ေအာင္ျမင္ျခင္းကို အရယူဖို႕ အားထုတ္ေလ့၊ ႀကိဳးပမ္းေလ့မရွိၾကဘူးလို႕ဆိုတယ္။
-
ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ မိမိရဲ႕ comfort zone ကို မွီခိုတတ္၊ မိန္းေမာတတ္တဲ့သဘာ၀ကို ဆင္ျခင္သင့္လွတယ္။ "ငါဟာ ဒီထက္ပိုၿပီးေကာင္းတဲ့ဘ၀ကို ဦးတည္ေနသူလား၊ ဒီဘ၀နဲ႕ပဲ တစ္သက္လံုးအရိုးထုတ္ရမယ့္သူလား" ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕ မိမိကိုယ္ကို ဆန္းစစ္သင့္ၾကတယ္လို႕ဆိုတယ္။ အဲဒီလို ဆန္းစစ္ၿပီးတဲ့အခါမွာလည္း ႏြားကိုေခ်ာက္ထဲတြန္းခ်ပစ္သလို မိမိရဲ႕ ေမ့ေလ်ာ့ေပ်ာ္ပါးတတ္တဲ့သဘာ၀ကို လံုး၀ဥႆံု စြန္႕ပယ္သင့္ၾကတယ္လို႕ဆိုတယ္။ အဲဒီလို စြန္႕ပယ္ႏိုင္မွသာ သူဆင္းရဲမိသားစုရဲ႕ ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္းနဲ႕တူတဲ့ ေအာင္ျမင္ျခင္းကို မုခ်ေရာက္ႏိုင္မယ္လို႕ဆိုလိုတာပဲျဖစ္တယ္။
-
Comfort zone is a beautiful place, but nothing ever grows there.
-
သက္ေတာင့္သက္သာေနထိုင္ရတဲ့ဘ၀ဟာ အင္မတန္လွပတဲ့ေနရာပဲျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဒီေနရာဟာ ဘာတစ္ခုမွ စိုက္ပ်ိဳးလို႕ေတာ့ ရမွာမဟုတ္ဘူး"
-
ဆိုလိုတာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ သက္ေတာင့္သက္သာနဲ႕ စီးေျမာလိုက္ပါေနတဲ့ ဘ၀ေနထိုင္မႈဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ သက္သာမႈေတြ ရွိေကာင္းရွိႏိုင္ေပမယ့္ ဒီအတိုင္းေနထိုင္သြားခဲ့ရင္ ေအာင္ျမင္ခ်မ္းသာတဲ့ဘ၀ကို ဘယ္ေသာအခါမွ ရလိမ့္မွာမဟုတ္ဘူးလို႕ဆိုလိုတာပဲျဖစ္တယ္။ Comfort Zone ကေန ရုန္းကန္ေဖာက္ထြက္ႏိုင္မွသာ ေအာင္ျမင္ျခင္းကို အရယူႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕ဆိုတယ္။ ဘာမွမလုပ္ရင္၊ ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ တစ္ခုခုလုပ္မွ၊ တစ္ခုခုျဖစ္မယ္ ဆိုတဲ့ သူဆင္းရဲရဲ႕စကားလို လက္ရွိဘ၀မွာ သာယာၿပီး အလိုက္သင့္ေျမာပါေနရံုနဲ႕ေတာ့ ဘာတစ္ခုမွ ေအာင္ျမင္လာမွာမဟုတ္ဘူးလို႕ဆိုလိုတာပဲျဖစ္တယ္။
-
တကယ္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ "ႏြား"ကို ေခ်ာက္ထဲတြန္းခ်ပစ္ဖို႕ လိုအပ္ေနသူမ်ားပဲျဖစ္တယ္
လက္ရွိဘ၀မွ ႐ုန္းကန္ေဖာက္ထြက္ႏိုင္ၾကပါေစ ။။။။

Reference: Moral Stories from internet.

My New Sassy Girl(2016) ျမန္မာစာတန္းထုိး

ဒီကားက နာမည္ေက်ာ္ စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္တဲ့ My Sassy Girlကို ပံုစံအသစ္တစ္မ်ိုးနဲ႕ ျပန္ရိုက္ထားတဲ့ ဇာတ္ကားပါ။ My Sassy Girl  နံပါတ္ ၂ လို႕ ေျပာရင္လဲ ရပါတယ္။ မင္းသားက ၂ ကားလံုး အတူတူပါ။  ပထမကားျဖစ္တဲ့ My Sassy Girlက ၂၀၀၁ မွာ ထြက္ရိွခဲ့တာေၾကာင့္ ၁၅ ႏွစ္ၾကာမွ ျပန္ထြက္လာတဲ့ ဇာတ္ကားပါ။ ဇာတ္လမ္း အက်ဥး္ေျပာရရင္ေတာ့ ခပ္တံုးတံုးေကာင္ေလးနဲ႕ ျပသနာ အျမဲရွာတတ္တဲ့ ေကာင္မေလးတို႕ရဲ႕ အခ်စ္ ဇာတ္လမ္းကို ရိုက္ျပထားတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ခံစား ၾကည့္ရႉလုိက္ၾကပါဦး

File Size         : 710 MB
Quality           : Blu ray 720P
Running Time : 1hr 39 minute
Format           : Mp4
Genre             : Comedy, Romanc
Encoder         : Joker.phs
Download And watch With Pcloud Link Full HD

Download And watch Pcloud Link Small File Size

(ဘာသာျပန္သူကေတာ့ Zayyar Htet  ပဲ ျဖစ္ပါတယ္)
 http://channelmyanmar2.blogspot.sg မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
jaketaw85
နမူနာၾကည့္ရန္